बैंक पैसे देत नसल्यामुळे वैतागलेल्या नव-याने आपल्या पत्नीला लिहिलेली कविता….
(पत्नीने घरखर्चात व डामडौलात काटकसर करावी यासाठी पतीचा हा अट्टाहास)
“लाडके” कशासाठी गं तू
नवे नवे “कपडे” शिवतेस?
अगं.. जुन्या साड्यांमध्ये
तर तू “अप्सरा” दिसतेस!
ब्यूटी पार्लरच्या चक्रात
खरोखर तू पडू नकोस
चंद्रासारख्या सुंदर शीतल
चेहऱ्याला तू कुठलीही
क्रीम लेपू नकोस!
अगं सफरचंदासारखे
गुटगुटीत गोरे गाल तुझे
पावडर क्रीमची गरज काय
एकदा सखे ऐक माझे!
हॉटेलच्या जेवणामध्ये
अशी कुठली चव आहे?
तुझ्या हातच्या स्वयंपाका
राणी “अमृताची” चव आहे!
“धुणीभांडी”वाल्यांच्या नादाने
तब्बेत नको खराब करू
हातात झाडू घेवून आता
दोघेही कसे व्यायाम करू!
सोने चांदीचे अलंकार
कुरुपांसाठी बरे आहे
निसर्गसुंदर रुप तुझे
सोन्यापेक्षाही खरे आहे!
“पैसापैसा” करू नकोस
तो तर “मोहलक्ष्मी” आहे
माझ्या घरच्या अंगणाची
तू खरी “धनलक्ष्मी” आहे!
जेवणात तीन तीन भाज्या
काहींची सवयच ही प्यारी
एकाच तुझ्या भाजीला
प्रिये चव असते न्यारी!
राज्याच्या आर्थिक संसाराचे
शासनाचे तोकडे ग्यान आहे
कमी खर्चात घर चालवण्याचे
तुझ्याकडे खरे ज्ञान आहे
नको बोलावू माहेरच्यांना
हे गाव भुतासारखे काटते
सुटीत जावू तुझ्या माहेरी
तिथे स्वर्गासारखे वाटते!
कुणा कशाचा तर
कुणा कशाचा अभिमान आहे
बायकोच्या काटकसरीचा
मला खरा स्वाभिमान आहे!
कवी- बैंक पैसे देत नसल्या मुळे वैतागलेला नवरा
Forwarded post
Leave a Reply