कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

करूं म्हटले करूं न शकलो   रोकू म्हटले रोकू न शकलो जे जे स्फूरले येईल ते ते    ठरले असते होईल ते ते  १   बघूनी बाह्य जगला ठरवी   मिळवीन तेच सुख भावी त्याचेसाठी स्थिती आगळी   उमज न येई ती सगळी  २   धडपड करीतो गडबड करीतो   त्याच चाकोरीतूनी जाऊ लागतो सुप्त गुण हे अंगी लपले   उभारून ते येतील […]

खिशांत माझ्या पडली होती, सुटी नाणी काही, वस्तूंची ती खरेदी करण्या, सर्व बाजार पाही ।।१।।   सराफ्याच्या दुकानी दिसला, एक हिऱ्याचा हार, डोळे माझे चमकूनी गेले, फिरती गरगर ।।२।।   दाम विक्रीचे जाणूनी घेता, हताश मी झालो, हातातील धनाचे मोजमाप, करू मी न शकलो ।।३।।   दोन वेळची पूजा करूनी, जप माळ जपती, खूप साचले पुण्य […]

चंद्र आज एकला नभी उगवला  । रात पुनवेची मधूर भासला  ।। १   मेघांचा गालीचा आज नाहीं दिसला  । शितल वारा अंगी झोंबू लागला  ।।  २   उलटून गेली रात्र मध्यावरती  । लुक लुकणारे तारे आतां दिसती  ।।  ३   पेटल्या गगनीं असंख्य फुलवाती  । तीव्र-मंद प्रकाशानें त्या चमकती  ।।  ४   त्या असंख्यात चंद्रमा एकची […]

आकाशाला शब्द भिडले,  हृदयामधले भाव मनीचे चेतविता,  स्फोटक जे बनले  १ देह जपतो हृदयाला,  सदा सर्व काळी धडकन त्या हृदयाची,  असे आगळी  २ जमे भावना हलके तेथे,  एकवटूनी सुरंग लागता तीच येई,  उफाळूनी  ३ कंठ दाटता जीव गुदमरे आत रंग बदलती चेहऱ्यावरले, काही क्षणात  ४ उद्‌वेग बघूनी शरिर,  कंपीत होते हृदयातील भाव जावूनी,  मन हलके होते  […]

प्रभूची लीला न्यारी   विश्वाचा तो खेळ करी कुणी न जाणले तयापरी   हीच त्याची महिमा ।।१।।   जवळ असूनी दूर ठेवितो   आलिंगुनी पर भासवितो विचित्र त्याचा खेळ चालतो   कोणी न समजे त्यासी ।।२।।   मोठे मोठे विद्वान   त्यांत कांहीं संतजन अध्यात्म्याचे ज्ञान घेऊन   विश्लेषण करिती प्रभूचे ।।३।।   कांहीं असती नास्तिक   कांही  असती आस्तिक त्यांत कांही ज्ञानी […]