कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

हादरून गेलो मनात पूरता,  ऐकून त्याची करूण कहानी केवळ एका दु:खी जीवाने,  हृदय दाटूनी आणीले पाणी  १ असंख्य सारे जगांत येथे,  प्रत्येकाचे दु:ख निराळे सहन करिल का भार येवढा,  ऐकूनी घेता कुणी सगळे  २ सर्व दुखांचा पडता डोंगर,  काळीज त्याचे जाईल फाटूनी कसाही असो निर्दयी कठोर,  आघात होता जाईल पिळवटूनी  ३ मर्म जाणीले आज परि मी, […]

आईबापाच्या सेवेमध्यें, पुंडलीक रंगला, उभा विठ्ठल दारावरती,  हेच तो विसरला  ।।धृ।।   आईबाप हे दैवत ज्याचे, रुप पाही त्यांच्यात प्रभूचे  । सेवा करीत आनंद लूटतां,  तल्लीन जो जहला उभा विठ्ठल दारावरती हेच तो विसरला  ।।१।।   निद्रेमध्यें असतां दोघे, मांडी देऊनी आपण जागे  । कशी मोडू मी झोप तयांची,  प्रश्न विचारी भगवंताला, उभा विठ्ठल दारावरती हेच […]

कशांत दडले समाधान ते, शोधत असतो सदैव आम्ही, धडपड सारी व्यर्थ होऊनी, प्रयत्न ठरती कुचकामी ।।१।।   बाह्य जगातील वस्तू पासूनी, देह मिळवितो सदैव सुख, क्षणीकतेच्या गुणधर्माने, निराशपणाचे राहते दुःख ।।२।।   ‘समाधान’ ही वृत्ती असूनी, सुख दुःखातही दिसून येती, चित्त तुमचे जागृत असतां, समाधान ते सदैव मिळते ।।३।।   सावधतेने प्रसंग टिपता, समाधान ते येईल […]

प्रभू दयेची बरसात,   चालू असते सतत  ।। ज्ञानाची गंगोत्री वाहते,   पिणाऱ्यालाच ती मिळते  ।। प्रत्येक क्षण दयेचा,   टिपणारा ठरे नशिबाचा  ।। जलात राहूनी कोरडे,   म्हणावे त्यास काय वेडे  ।। फळे पडतां रोज पाही,   त्याची कुणा उमज न येई  ।। परि न्यूटन एक निघाला,   बघे गुरुत्वाकर्षण शक्तीला ।। चहा किटलीचे झाकण हाले,   स्टिफनसनने इंजीन शोधले ।। जीवनातील […]