कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

सूर्यकिरण येती दाराशी चंद्र झोपतो रोज उशाशी । अवसेची त्या कशास चिंता दिवे सभोती, उठता बसता । धनचिंता ना ज्यास भिवविते तोळा मासा दुःखही निवते ।। सूर्य लोपता चंद्र पुरेसा प्रकाश नसूदे पुरे कवडसा । अवसेच्या रात्रीला उरतो व्रुथा भरवसा देवावर तो । दारिद्र्याचे असेच असते तोळा मासा सुख नांदते।। …….मी मानसी

मला WhatsApp वापरायला लागून वर्ष झाले तरी …   मी ‘लाइक’ केला नाही, मी ‘ईमोजी’ निवडली नाही, मी एकही साधा मेसेज ‘फॉर्वर्ड’ केला नाही ||1|| मी उपदेश केला नाही, मी सुवचन धाडले नाही, मी आजवर विनोदी चुटका रवाना केला नाही ||2|| मी ‘दैनिक शुभेच्छा’ चालवले नाही, मी भविष्य कथिले नाही, मी ‘नेट’वरची रंगीत फुले पाठविण्यात रंगलो […]

“तू नसता” कावरे बावरे होते मन येते…तुजपाशी ।। कधीकुठे कधीकुठे तुझ्यासवे वावरते । बोलतुझे शब्द मुके काळजात साठवते । तू नसता ना दिसता कोण धरे हृदयाशी ।।ध्रु।। अंधारी अजूनही मन माझे घाबरते । अंगाई नसतांना नीज मला ना येते । प्रेमाचा हात तुझा पाठीवर या नाही । काळाचा घाव कसा जीव बिचारा साही । तू नसता […]

उतलो नाही मातलो नाही कर्तव्याला चुकलो नाही । तरीही लढणं अटळ आहे अटळ आहेत धक्के। नियतीच्या खेळात सब घोडे बारा टक्के।।ध्रु।। नियतीची एकच चाल दुनिया सगळी बेहाल जमिनीवर आले सितारे बंदी झाले देव-देव्हारे कोण राहील कोण जाईल कुणा न ठाऊक पक्के । नियतीच्या खेळात सब घोडे बारा टक्के ।।१।। नियतीला हवेत जसे पडतील फासे तसे तसे […]