कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

इवलेसे लहानसे होते विश्व ते छानसे चार भिंतितले कसे ते मोरपंखी जसे।।१।। मनमानी वागायचे हवे तेव्हा उठायचे दिस कोड कौतुकाचे पिलू आई-बाबांचे।।२।। भोकाड पसरायचे लोटांगण घालायचे ढोंगी बगळा व्हायचे खोटच रडायचे।।३।। पोट दुखतं म्हणावे घरी खुशाल लोळावे आईच्या मागे फिरावे अभ्यासाला टाळावे।।४।। बालपणी रमतांना गमती आठवतांना खुप खुप हसतांना गंमत वाटतेना।।५।। सौ.माणिक शुरजोशी

नववधू नवासाज लालेलाल रंगी आज खुले रंग मेहंदीचा प्रेमभाव हा प्रीतीचा हाती चुडा भरला गं येई आता साजण गं सलज्जता वाढलीच हाती हात गुंफलीच गौरवर्णी हातावरी मेहंदिची नक्षी खरी जाई आता सासरला गुंती मन माहेराला मनातुनी बावरली सख्या भेटी आतुरली मालत्यांनी ओटी भरा लेक जाई तिच्या घरा सौ.माणिक शुरजोशी नाशिक

कुठे कशी भेटू तुला, घर भरले पाहुण्यांनी, चोरटी ती पहिली भेट, गेली मला थरथरवुनी ,!! होता आपुली नजरानजर, माझी न राहिले मी, दुसरे काही नसे डोळ्यात, जीव कातर कातर होई,–!!! घर अपुरे पडे आता, जरी असे ते दुमजली, स्वतःचाच नसे पत्ता, तुलाच शोधे ठिकठिकाणी–!!! साजिरी मूर्त बघता, अंत:करण फुलून येई, आत होते चलबिचल, छळते जिवाला अस्वस्थता,–!!! […]

तुझ्या शिवाय जगणं नाही रे,श्वास घेणं ही अवघड आहे रे…. तुझ्या शिवाय जगणं नाही रे,स्वप्न पाहणं ही अवघड आहे रे…. तुझ्या शिवाय जगणं नाही रे,कोणत्याही गोष्टीत मन रमवने ही अवघड आहे रे…. तुझ्या शिवाय जगणं नाही रे,स्वतःला सांभाळणं खूप अवघड झाले रे…. स्वतःला शोधत आहे पण ठाऊक नाही कोणत्या दुनियेत हरवलि आहे रे…. तुझ्या विना जग […]

हृदय अर्पिले तुला,गजानना वाट दाखव मला, *वेदना यातनांचा, उठतो कल्लोळ, शरीर आणि आत्मा, नच कुठे मेळ*, काया वाचा मने, स्मरते रे तुला, गजानना वाट दाखव मला,–!||१|| विघ्नहर्ता असशी तू , जागृत किती देवता, हाक तुज मारता, मदतीस धावतोस भक्ता, हृदयापासून करत अर्चना, विनविते मी तुला, गजानना वाट दाखव मला,–!||२|| रक्तवर्णी त्या सर्व पुष्पी, अर्पिते मी तुझ्या […]

साहित्यिक परखड लिहीतात अंजनही घालतात व्रत घेती लिखाणाचे जागरण समाजाचे अग्रलेख मुद्देसुद देखरेख साळसुद माहितीचा स्त्रोत वाहे अखंडची टिका साहे विविधांगी लेख लिही साहित्यात नसे दुही साहित्यिक अग्रस्थानी वैचारिक खतपाणी ज्ञानदाते बुद्धित्राते नमू तया चरणाते सौ.माणिक शुरजोशी नाशिक

काळजातला झंझावात, उफाळत बाहेर येत, किती एक वर्षानंतर, जीव जिवास भेटत, स्मृतींची मनात ओळ, केवढेतरी अधोरेखित, दोन टिंबे एका रेषेत, रेखली करत अंत,–!!! आसूंसे भेटण्या जीव, गाली हसे नशीब, लागले करण्या हिशोब, उभे राहून करत कींव,–!!! मनातल्या मनात वादळ, दडपावे भावकल्लोळ, सामोरी येता मूर्त, थांबला वाटतो काळ,–!!!! दिवस आणखी तास, पडले केवढे अंतर, भोवती खूप वर्दळ, […]