कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

क्षणभर थांबतो का? क्षणमात्र उशीर हा क्षमाशिल असतात साधुसंत जगतात क्षण क्षण वेचतात या क्षणिक जिवनात ज्ञानदान करतात ज्ञानदाता जिवनात ज्ञानेश्वरी ज्ञानामृत ज्ञानार्थि हे हो संतृप्त ज्ञात सारे असावेच विज्ञानात शोधावेच त्रस्त होती मतदाते व्यस्त होता सत्ता भोक्ते त्राहि त्राहि जनता रे नेता पाही स्वहित रे त्राता नाही जनतेचा नेता कोणी या राष्ट्राचा — सौ.माणिक शुरजोशी […]

झुरते तुझ्या विना ये काव्य सरिता पुन्हा या सुंदर लेखणीविना ना फुटणार पान्हा पुन्हा झुरते तुझ्या विना साहित्य दरबारी आले पुन्हा सेवा घडणार नाही विद्येविना लाभ घडो तुझा पुन्हा झुरते तुझ्या विना साहित्यिक प्रवासी होणार पुन्हा निरंतर वाचना विना साहित्यिक निर्मिती ना घडणार पुन्हा घडणार पुन्हा — सौ. माणिक शुरजोशी

माणसाचे व सुगंधाचे एक अतूट नाते असावे त्याच्याच जीवनगाणे खुशाल असावे ।।धृ।। सुगंध…. माणसाला हवाहवासा वाटणारा आपल्याच मस्तीत वावरणारा घ्यावा तितका कमीच वाटणारा एकांतातही आसपास दरवळणारा सुगंध…. आयुष्याच्या वाटेवरील सुख-दुःखाचा झरा मोर-लांडोरीच्या बेधुंद नर्तकीचा पिसारा फुलांच्या कोमल त्वचेच्या आठवणी जपविणारा निसर्ग आणि नात्यांची मखमली वाढविणारा सुगंध…. माणसाचे मन सैरावैरा पळविणारा निसर्गाशी बांधून ठेवणारा दुखणी विसरायला लावणारा […]

दिस कलतीला आल्यावर ओढ लागते घराची माय बाप पोरं ढोर आसेसुन असतात कवाची येणार बा, येणार मा तोंडात साय दुधाची उरफाट जग हाय उलघाल उराची थांब जरासा पुरा कर झाली का येल केकावतो लमंढीचा म्हणतो फुकाचा तेल — शरद शहारे, वेलतूर

सुखाच्या सरींनी मन हे बावरे किती प्रेमळ माझा बाप रे वळणा वळणावर साथ त्याचीच रे भविष्यातिल संकंटांना मिळो तुझीच ढाल रे सुखाच्या सरींनी मन हे बावरे आईच्या प्रेमळ छायेत वाढले रे सुसंस्कारीत मन माझे घडविले रे समाजात वावरतांना तिने मला जपले रे सुखाच्या सरींनी मन हे बावरे सख्या तुझ्या संगतित मी बेभान रे झुलवतोस सुखी झुल्यावर […]