कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

ओळीने चालल्या बगळ्यांच्या रांगा हा निरोप अमुचा त्या ढगांना सांगा तहान लागली धरतीच्या लेका थेंब पावसाचे जमिनीत टाका पुरे झाली आता दुष्काळाची सजा पाषाणहृदयी तू होऊ नको राजा झाडांना दे पाणी जनावरांना चारा धान्याची बरकत जीवांना निवारा ओळीने चालल्या… — © विठ्ठल जाधव शिरूरकासार (बीड) सं. ९४२१४४२९९५

सैनिक आम्ही देशाचे टिळा कपाळी मातीचा जिंकविण्या भारतास त्याग करी जगण्याचा एक नारा आम्हा प्यारा ‘जय हिंद’ घोष गगनात पुढे चला रे पुढे चला रक्षण्या देश हा भारत एकच ठावे विजयी व्हावे उरी दाटले निशान तिरंगा पहाडी छाती अभिमानाने सीमा लढवू पार अभंगा — विठ्ठल जाधव शिरूरकासार (बीड) सं.९४२१४४२९९५

लाटांवर लाटा उसळती, तुषारांचे बनती मोती, अथांग सागराच्या ह्या, सुंदरतेची काय गणती,–!!! निळेशार पसरलेले पाणी, दूरवर क्षितिजी पोहोचलेले, जितके विस्तीर्ण तितुके, सखोल आत गेलेले,–!!! एक लाट उठता उठतां, दुसरी उभी टाके, टक्कर दोघींची होता, पाणलोट होती जागे,–!!! रत्नाकराची दुनिया, सारी अजब किती, पारणे फिटे डोळ्यांचे, तृप्त होतसे दीठी,–!!! थेंबांचे मोती उधळतो, तो रात्रंदिवसा, किंमत नसे त्याची, […]

देव देव राहतो कुठे ? सांग आई, सांग आई ! चंद्रावरती, सूर्यावरती आभाळी की धरेवरती? सागरात , पर्वतशिखरी जंगलात की पाण्यामध्ये दगडगोट्यात,धातूमध्ये देवळात की मठामध्ये? शाळामध्ये, घरामध्ये रानीवनी की मुर्तीमध्ये मंत्रतंत्र की ग्रंथामध्ये महाली की कोपीमध्ये ? तुझी वात माझ्यामध्ये माझा दीप तुझ्यामध्ये दिसला गं देव माझा आई, मला तुझ्यामध्ये देव देव राहतो कुठे? — विठ्ठल […]

(मुक्तछंदात्मक) थोडा वाकून पहा खाली, काय चाललंय या पृथ्वीतली, सत्ता, लत्ता, अधिकार, पैसा, यामधून एवढा माततो का कुणी,-? जनावरे बरी म्हणायची पाळी, संकेत, भाषा, सभ्यता, निष्ठा, कशी पाळतात ती सारी,–!!! समूहनियम, कर्तव्येही माहित, अधिकाराचे बडगे दाखवत नाहीत, नुसतीच माणुसकीचा आंव आणून,—- पैसा इतका प्रिय असावा की, म्हाताऱ्या आई-बापांनी जावे वृद्धाश्रमी, खस्ता जराही आठवत नाहीत, त्यांनी भोगलेल्या; […]

थोडंसं झुकून माझ्या डोळ्यांवर , तुझ्या पापण्या ठेव,— त्यांच्यातील ओलावा घे टिपून, अलगद हृदयापर्यंत थेट,— जखमी मनाला असा दिलासा, तूच देऊ शकशील बघ, घायाळ मनाची करूण व्यथा, तुलाच फक्त समजेल,—!!! त्यातली शल्यें, टोंच, बोंच, त्यातला सगळा आक्रोश, तुझ्यापर्यंतच ना पोहोचेल,-? रक्ताळलेला तो प्रत्येक अश्रू , बघण्याची, पुसण्याची कुवत,— तुझीच असते नेहमीच,—!!! त्या दुःखाला जीवघेण्या, सुखात करतोस […]