कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

राधे, आठवाचे आसु कागं डोळ्याशी झरती त्या दुष्ट कान्ह्यासाठी साऱ्या गोपिका झुरती त्याची निराळी विरक्ती सारी आगळीच तऱ्हा तुझी सय का न येई का तो गोपिकांचा सारा? का गं राधे तो माधव क्रूर स्मितातून हासे तुझ्या डोळ्यात आसवं त्याच्या विरहाचे ठसे सांग त्याला का न येई कधी कधी तुझी सय का न तुझिया डोळ्यांचा कधी तो […]

पूर्वीच ते घर कसं जायचं अगदी गजबजून गप्पांच्या त्या मैफलीत आठवणी यायच्या धावून. आता कसं सर्व काही शांत अन् निवांत आहे पण, आठवणींच्या आठवणींने मन थोडसं अशांत आहे. पूर्वी आठवणी कशा अगदी मनमोकळ्या हसत सवय नव्हती त्यांना अन् नव्हत्या कधी रुसत. आठवणी पूर्वी कशा रहायच्या सदैव बोलत कुजबूजतात कधिमधी आणि बसतात आता झूरत. भिजतात काही आठवणी […]

कधी तू ‘शिक्षक ‘असतेस , तर कधी तू ‘शिक्षा ‘ असतेस ! कधी तू खूप ‘दूरची’ भासतेस, तर कधी तू ‘जवळची’ असतेस! बरेचदा तू ‘आई ‘असतेस, पण प्रसंगी तू ‘बाप’ होतेस ! कधी तू ‘असतानाही’ नसतेस, तर कधी ‘नसतानाही’ असतेस ! मला हवी तशी ‘तू’ कधीच नसतेस, म्हणून मग तू फक्त ‘बायको’ होऊन रहातेस ! कधी […]

चैतन्य तुझ्या हृदयीचे सदैव असेच राहू दे खोडकरपणा तव मनीचा सदैव असाच राहू दे । वार्धक्याची जाणीव नच व्हावी तुजला कधीही मजवरचा प्रेमवर्षाव सखे सदैव असाच राहू दे । आता भांडण नच कोणाशी ना वैर आहे आपुले एकमेकावरील प्रेमाची साथ सदैव टिकून राहू दे । तुजवरील प्रेमाने मी रचिल्यात कैक कविता जरी त्या कवितेतील रचनांचा कैफ […]