कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

दिपूनी गेले नयन त्या क्षणी, बघता तिची सोज्वळ मूर्ती । हाक निघाली अंतःकरणीं, तुझ्याचसाठी निर्मिली कृती ।।१।।   जरी बघितल्या अनेक सुंदरी, ठाव मनाचे हिने जिंकले । सहचारीणी ही होईल तुझी, अंतरमनी शब्द उमटले  ।।२।।   अनामिक जे होते पूर्वी, साद प्रेमाची ऐकू आली  । योग्य वेळ ती येता क्षणी, ह्रदये त्यांची जुळुनी गेली ।।३।।   […]

आई तुझे प्रेम, अनंत त्याचे दाम । तुलनेसी ब्रम्हांडी, जड तुझीच पारडी ।।१।।   पुंडलीक तुझ्यासाठी, विसरला जगत् जेठी, कळण्या तुझ्या प्रेमाचा अर्थ, शब्दांत नाही सामर्थ्य ।।२।।   बलीदानाची तू मूर्ती, ‘प्रेमाचे प्रतिक’ हीच तुझी कीर्ती, कष्ट करुनी वाढविले छोटे, विसरती तुला होऊन मोठे ।।३।।   सोडीनी एकटे तुजसी, पंख फुटता उडे आकाशी, निरोप देऊन प्रेमाचा, […]