कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

सरूनी गेले जीवन सारे उरल्या केवळ गतस्मृती जिथे जावे, तिथे तिथे वाटते तुच आहे सांगाती अजुनी उभा तोच पिंपळ सांगतो गं तुझ्याच स्मृती सरितेची शांत झुळझुळ तीरावरती तेवती ज्योती वाळूत ठसल्या पाऊलांतुनी छुमछुम छंदी पैंजणे नादती भास, तुझाच होई अनावर वाटते आहेस तू सदा सोबती ऋणानुबंध सारे प्रीतभारले स्पंदनी झरते लाघवी प्रीती आत्मानंद हा खरा जीवाला […]

आता क्षणक्षण येणारा नित्य आनंदात जगावा जन्म हीच कृपा ईश्वरी प्रारब्धा झेलित जगावा जे भोगले तेच सुख होते दुःखाचा लवलेश नसावा जरी कुणी कसे वागले संयम विचारी राखावा समजावित मनांतराला विवके, जन्म सावरावा संचिताचा, कर्मसोहळा याची देही डोळी पहावा जन्मासवेच अटळ मृत्यु अर्थ जीवनाचा जाणावा सृष्टितील श्वास मर्त्य सारे एक आत्मा सत्य जाणावा — वि.ग.सातपुते (भावकवी) […]

श्वासातुनी चिरंजीवी गंध तुझा मखमली मयुरपिसी स्पर्श तुझा तुच वेल सुकुमार या जीवनाची कोवळ्या फुलांतुनी भास तुझा पाकळी, परागकणी मकरंद तूं निर्मळ सौंदर्यी साक्षात्कार तुझा अंतरी तुच गंगौघ प्रीतभावनांचा स्पंदनांनाही अविरत ध्यास तुझा तुझे रूप असे स्वर्गसुंदरी सारखे जणु निरागस ईश्वरीय अंश तुझा ब्रह्मांडी हेच सत्यं शिवं सुंदरम तिथेच रमतो आत्माराम हा माझा — वि.ग.सातपुते (भावकवी) […]

सखया, किती वेळ मी वाट तुझी पाहू रे…. जाहली तिन्हीसांजा गाभारी दीप दीपले रे… नको आता जीवघेणी असह्य ती, प्रतीक्षा रे… जीवलगा, जीवलगा किती पाहू मी वाट रे… तुलाच भेटण्यासाठी कासावीस हा प्राण रे… ये नां, सत्वरी धावत बघ झाकोळले गगन रे… ******* –वि.ग.सातपुते (भावकवी) 9766544908 रचना क्र.२१७ २७/८ /२०२२

सांग नां ! आतातरी नाते तुझे नी माझे…. क्षण मी विसरु कसे प्रेमात हरविले माझे…. आज मी इथे, तू इथे तुज शोधिते मन माझे…. भास तुझाच अंबरात त्यात गुंतले श्वास माझे…. क्षिणली, सारीच गात्रे व्याकुळले हृदय माझे…. आज अधीर लोचनी तूं हळहळते अंतरंग माझे…. –वि.ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 रचना क्र. २१८ २८/८/२०२२

मोहविते मनांस माझिया क्षितिजावरची सांज सुंदर जीवनाचे प्रतिबिंब मनोहर स्मृतीत रंगले केशरी अंबर किती, काय कसे स्मरावे अव्यक्त प्रीतीचे नाते सुंदर रेंगाळलेली, सांज लोचनी मोहविते मनांस नीळे अंबर सुख, दु:खांची ऊन सावली भावनांचेही घुटमळणे सुंदर ओढ़ मनांतरी सत्य प्रीतीची हॄदयी, नाचतो मनमोर सुंदर — वि.ग.सातपुते (भावकवी) 9766544908 रचना क्र. २४५ २३/९/२०२२

मन हे वेडेच वेडे माझे कसे समजावू या मनाला वात्सल्यप्रीत अनिवार्य जीवा त्याच्याच ध्यास सदा जीवाला लळा, जीव्हाळा दैवदान ऋणानुबंधी लाभतो मानवाला संचिती मोहोळ आठवांचे जगविते नित्य मनांतराला कासावीस ओघळ पाझरांचे सांगा कसे समजावू मनाला वेदनांचा आकांत अंतरी सुन्न करितो व्याकुळ जीवाला — वि.ग.सातपुते (भावकवी) 9766544908 रचना क्र.२४२ २०/९/२०२२

अस्तित्व तुझे सभोवार सर्वत्र तुझाच स्पर्शभास वात्सल्य तुझे लडिवाळ माते तुझाच अंतरी ध्यास….. तुझ्याच कुशीत स्वर्गसुख पान्हा, तुझा अमृती घास तव आशीष कवचकुंडले आठवे तुझे रूप निरागस….. सत्य! तुच जननी सृष्टिची निरपेक्ष तुझाच गे सहवास आज अंतरी अस्तिव तुझे मज सावरिते क्षणाक्षणास…. साक्षात, तुच गे देवदेवता तुझ्या, उदरी ईश्वरीय वास मातृत्व! एक ब्रह्म शुचिता लाभते जन्मी […]

मनाचिया, शांत डोही पर्जन्यबिंदू, भावनांचे… स्वाती, नक्षत्रांत पड़ता मोती होती शब्दफुलांचे… गीतात मधुर प्रीतचांदणे निष्पाप स्पर्श भावनांचे… हितगुज अव्यक्त अबोल सहजी उमलते अंतरीचे… शब्दात गंधाळ भावनांचा जीवनी श्वास सारे सुखाचे… सभोवार तृप्तीचे कारंजे दृष्टांत, विवेकी चिंतनाचे… मनाचियाच, शांत डोही परिस्पर्ष सारेच धन्यतेचे… –वि.ग.सातपुते. (भावकवी) 9766544908 रचना क्र. २१९ २९/८/२०२२