काही बाण खूप खोलवर, जिव्हारी लागतात भरलेल्या भासूनही जखमा विव्हळत रहातात काही क्षण अश्वत्थाम्याची जखम होतात आयुष्य सरल्यावरही वेदनांना जिवंत ठेवतात एकाकीपण झाकायला आपल्या सावल्या पसरत जातात नि शरमेची टांगती शवं सारायला हात तोकडे पडतात हातांनी झाकला तरी चेहेरा स्वतःला खिजवत रहातो स्वत:पासून पळायचं असूनही पाय थिजवून ठेवतो वास्तवाची नग्नता रहाते सारं आभाळ व्यापून ‘सुखी माणसाचा […]
तव स्मरणांचे गीत होते तूच गीता शब्दभावली तूच, प्रेरणा संवेदनांची भावशब्दात प्रसवलेली तुझ्या निरागस लोचनी भावप्रीती ओथंबलेली सोहळे रम्य ऋतुऋतुंचे लाजती मोदे तव गाली नभांगणी कृष्ण सावळा तू पावरी अंतरी घुमलेली तूच सुगंधा दरवळणारी ममहॄदयी या गंधाळलेली हवे काय, अजुनी जीवनी तुझ्या स्मरणी मती गुंतली क्षणक्षण ही अधीर स्पंदने तव भेटीसाठी आसुसलेली –वि. ग. सातपुते. ( […]
तूच अशीच निश्चिंत रमलीस इथे क्षणभर वृक्षातळी हे वृंदावन लोचनी याच निरंतर पानोपानी झुळझुळ गंधसुगंधा ती अनावर धुंदला शीतल गारवा स्पर्श रेशमी, अलवार प्रचिती सारी आल्हादी आसमंत सारे मनोहर भावप्रीती मिठीत घ्यावे ही ईछ्या मनी आजवर –वि.ग.सातपुते.( भावकवी ) 9766544908 रचना क्र.१८१ २९/७/२०२२
मनामध्ये पडघम सतत वाजतच रहातात काळजाचे करावे कान तेव्हा ऐकू येतात उमटतात त्यात मनाच्या गाभाऱ्यातले नाद खोलवरुन येणारी आपल्या अंतराची साद आयुष्याच्या वाटेवरले काही फुललेले श्वास काळीजकुपीत जपलेले एकले एकले निश्वास् एकमेकांवरचा असलेला गाढासा विश्वास आसपास असण्याचा मग असेना का आभास कधी राहते गुंजत विचारांची निःशब्द गाज उलगडत कधी शब्दांत गुरफटलेली लाज थिरकत थिरकत येणाऱ्या तरलतेचे […]
तुझी अशी तटस्थता अन ही, निःशब्दता सारेच सांगुनी जाते नित्य तुज आठविता न केला कधी दुराग्रह स्वप्नी तुझ्याच जगता सावरले क्षणाक्षणाला विरहही तुझा सोसता विवेकी संयमी जगतो अश्रु प्राशिता प्राशिता असे हे भाग्य भाळीचे झेलितो तुज आठविता अंतरीचे अस्तित्व तुझे बळ देते जगता जगता सरले जरी आयुष्य सारे तुझ्या आठवात सांगता — वि.ग.सातपुते ( भावकवी ) […]
तू विसावलीस क्षणक्षण जेथे तो वृक्षही तुझीच वाट पाहतो पानोपानी तुझा स्पर्श लाघवी अजुनही अविरत झुळझुळतो शहारणारा, मस्त धुंद गारवा तनामनाला, अलवार झोंबतो तू अशी ही कोमली नार सुंदरा तुझ्या रुपात, माहोल शृंगारतो नको नां, आता खेळू जीवाशी त्या वृक्षातळी मीही वाट पाहतो जीवनी, प्रीती एक ब्रह्मसुखदा साक्षात्कार, जीवाजीवा भावतो नाते अगम्य राधेचे अन मुरलीचे सत्यभास, […]
पंढरीची वाट – पाऊले चालती, माऊली माऊली – गजर मुखातुनी. भागवताची पताका – घेऊनी सोबत , भाबडे दिसे ते रूप – वारकऱ्यांचे. मनी एक भाव – दर्शनाचा ठाव, दुजा न विचार – हृदयी वसे. भजन कीर्तनाचा – उसळे कल्लोळ, टाळ मृदुंगाची मिळे – साथ तया. मेळा वारीचा – वेगे वेगे चाले, ओढ भेटीची मनी – विठुरायाच्या. […]
कोरड्या सोपस्काराचे कोरडेच झरे वैराण वाळवंटातील भगभगीत वारे नात्यांचे आखीवरेखीव बंध काही आपुलकीचा आनंद गंध नाही हास्याच्या कृत्रिम कवायती या अंतरीचा त्यात उन्माद नाही भावनांना यांच्या ओल नाही जिव्हाळ्याचे कुठे बोल नाही आटलेल्याच मनोनद्या साऱ्या पात्र कुणाचेच खोल नाही आपुलकीची ओसरतीही सर नाही भावनांना कुणाच्याही घर नाही अहिल्याच्या शिळांना तर आता कुणा श्रीरामाचा कर नाही काळजात […]
नकळत लोपले प्रहर , प्रहर रूप प्राचीचे पश्चिमी ढळलेले उभी यामिनी क्षितिजावरती तरीही जगणेच नाही कळलेले कळीकळीने मुक्त गंधाळावे हेच सृष्टिचे , सत्यरूप रंगलेले निर्माल्याचे , वरदान सजीवा तत्व निर्मोही चराचरी रुजलेले देतादेता सर्वस्वी मनी सजावे अंती आठवावे सारे जगलेले ओसंडिता अंतरी क्षण आनंदी उधळावे तृप्त जीवन मंतरलेले — वि.ग.सातपुते ( भावकवी ) 9766544908 रचना क्र. […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions