कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

सुख दुःखाच्या लाटेमध्ये, तरणे वा बुडणे, जगेल तो त्या क्षणी, ज्याला माहित पोहणे ।।१।। पोहणे जगणे कला असूनी, अनुभव हा शिकवूनी जातो, जागरुकतेने कसे जगता, यशही त्याला तसेच देतो ।।२।। जीवनाविषयी ज्ञान मिळवण्या, कष्ट लागती महान, परि केवळ एक अनुभवी प्रसंग, सारे देतो मिळवून ।।३।। अनुभवाचे ज्ञान श्रेष्ठ हे, निसर्ग शिकवी क्षणोक्षणी, सतर्कतेने वेचून घ्यावे, दैनंदिनीच्या […]

थांबव मानसी, चक्र वाढीचे, कळ्यातूनी तू फुलतांना, हासत खेळत तुरु तुरु चालणे, शिशू म्हणूनी जगतांना ।।१।। कौतुकाने ऐकतो तुज, शब्द बोबडे बोलतांना, हरखूनी जातो चाल बघूनी, हलके पाऊल पडतांना ।।२।। आनंद पसरे सभोवताली, इवल्या त्या प्रयत्नांनी, बदलूनी जाईल क्षणात सारे, रुळलेल्या तव हालचालींनी ।।३।। तुझ्यासाठी जे नवीन होते, प्रयत्न तुझा शिकून घेणे, अपूर्णतेची आमुची गोडी, लोप […]