कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

पायासाठी चप्पल की चपलेसाठी पाय हेच मी विसरले | माती लागू नये पायाला म्हणून मी ते वेष्टिले || १ || चमचमणार्‍या लखलखणार्‍या आभाळाला भाळले | अन्न, वस्त्र, निवारा देणार्‍या मातीला मी विसरले || २ || या मातीचा स्पर्श नको म्हणून मी स्वत:ला जपले | त्या मंगळाने त्या चंद्राने मलाच दूर फेकले || ३ || त्यावेळी कळाली […]

कविता नाही माझी बेबी ट्युबमधली । कविता नाही माझी दत्तककन्येसारखी । सिझरिंग मधून ती नाही बाहेर आलेली । नऊ महिने पूर्ण झाल्यावर त्या वेदनेतून जन्मलेली ।।१।। जे जे भोगले त्याची खूण आहे ती । माझ्या प्रत्येक माराचा व्रण आहे ती । माझ्या स्वत:च्या रक्ताचा थेंब आहे ती । माझ्या मनाची पडछाया आहे ती ।।२।। ती कुठेही […]

विषण्यतेने बघत होतो भिंतीवरच्या खुणा काळ जाऊन वर्षे लोटली आठवणी देती पुन्हा बसत होतो नदीकांठी बालपणीच्या वेळी पात्र भरुनी वहात होती गोदावरी त्या काळी सदैव पूर येउनी तिजला गावास वेढा पडे गांव वेशीच्या घरांना मग पाण्याचे बसती तडे चित्र बदलले आज सारे पात्र लहान होई बांध घातला धरणावरी पाणी अल्पसे येई खिन्नपणे खूप भटकलो भोवतालच्या भागी […]

असे वाटते की ही दिवाळी कधी येऊच नये । तेल नाही म्हणून पाण्याऐवजी मेणबत्ती लावू नये । पारिजातकाच्या सड्यासारखे रक्ताचे थेंब पडताना । बाँबस्फोटचे आवाज, तलवारी नाचताना । भ्यायलेल्या हरिणीसारखे घरात लपताना । रोषणाईच्या माळा मला भावतच नाही । असे वाटते की ही दिवाळी कधी येऊच नये ।।१।। पु़ढार्‍यांच्या भूलथापांना भाळून जाण्यासाठी । करंट्याचा जन्म आमुचा […]

महिमा कसा प्रभू तुझा आगळा, पावन करसी तूं भक्ताला, नाम न घेतां तुझे मुखी, परि भक्त सख्याला भेटून गेला ।।धृ।। पुंडलीकाची महान भक्ती, माता पित्याचे चरणी होती, त्याची सेवा तुजसी खेचती, कसा उकलू मी ह्या कोड्याला, ।।१।। नाम न घेतां तुझे मुखी, परि भक्त सख्याला भेटून गेला पातिव्रत्य हे दैवत समजूनी, पतिसेवेला घेई वाहुनी, सावित्रीने दिले […]