कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

मांजर आडवी गेली म्हणून दुसरी मांजर थांबली जागी आता काम होणार नाही चोरून दूध मिळणार नाही ​ ​ भूक मात्र फार लागलेली ​ थांबली थोडी मग निघाली तिने गाठली खिडकी घराची वेळ दुपारच्या होती बाराची ​ भांडं होतं जागेवर कोणी नव्हते मागावर संधि हीच साधू या दूध फस्त करू या ​ गुपचुप शिरली ती घरात दुधाचा […]

नाम घेता राघवाचे (भक्ती गीत) नाम घ्यावे सदा मुखी राघवाचे करितो तोची सार्थक जीवनाचे भुरळ पडे षडरिपूंची जिवा तया नामे लागे अंतरीचा दिवा क्षालन होईल वाईट कर्माचे नाम घ्यावे सदा मुखी राघवाचे 1 बळे करिता चित्त कोठे रमेना समाधान ते काही केल्या मिळेना उठता मनीं वादळ विचारांचे नाम घ्यावे सदा मुखी राघवाचे 2 मन अडले नित्य […]

स्वप्नावरही माझ्या ठेवू नको पहारा… नुकताचं चांदव्याने केला मला इशारा नौका सोडली मी उधाणत्या सागरी अन् बेभान वादळाने केला मला इशारा…. जखमेवरती फुंकर हळुवार घालता तू अलवार वेदनेने केला मला इशारा… डोळ्यात पाहिले तुझ्या रोखून काय जरासे भयंकर संकटाने केला मला इशारा… ओठांस तुझ्या ओठांचा टोचला जरासा काटा घायाळ गुलाबाने केला मला इशारा…. तुज स्पर्शुन आल्या […]

कविवर्य सौमित्र यांची माफी मागून.. विडंबन. थंडी जरा जास्त आहे दरवर्षी वाटतं… दरवर्षी लग्नाचं स्वप्न उबदार मनात दाटतं. तरी भावना चाळवत राहतात. मन चाळवत नाही. या एकांतात सिंगलतेशिवाय कुणीच बोलत नाही. इतक्यात एखादी सुंदर ललना नजरेसमोर येते.. इतक्यात एखादी सुंदर ललना नजरेसमोर येते… आपण पाहत नसलो तरी पदर नीट घेते. नवरा तिचा जाडा, टकला डोळे वटारून […]

निराशाग्रस्त माणूस बसला होता त्याला मी ओळखत नव्हतो, त्याच्या निराशेला ओळखत होतो, त्यामुळे मी त्याच्या जवळ गेलो मी त्याला हात दिला माझा हात पकडून तो उभा राहिला, तो मला ओळखत नव्हता मी पुढे केलेल्या हाताला तो ओळखत होता आम्ही दोघे एकसाथ चालू लागलो आम्ही एकमेकाला ओळखत नव्हतो दोघे एकसाथ चालण्याला ओळखत होतो ++++ मूळ हिंदी कविता […]

वृंदावनात गायींच्या सहवासात असे दह्या दुधाचा मटका कमरेला गोपीकांचा सहवास असे गोकुळातील कृष्ण सखे नटखट नंदलाल असे गोकुळातील कृष्ण सखे भग्वदगीतेच्या उपदेशात दिसे राधेच्या प्रेमात दिसे अन् शत्रुंच्या संहारात ही दिसे गोकुळातील कृष्ण सखे तुझ्या माझ्या प्रेमात ही दीसे ले… उमेश तोडकर

लता वृक्ष वेली सा-या नटल्या घालून आभूषणे निसर्ग निर्मित हे दागिने मोहक रत्नजडीत देखणे स्वर्गातील भासती जणू आल्या अप्सरा धरणीवर गर्भरेशमी वस्त्र हिरवे घाली त्यांच्या सौंदर्यात भर कुंतल मोकळे तलम रेशमी झुलती वा-यावर पदन्यास करत धरती ठेका झाडे तालावर झुबे डुलते कानातले थिरकती पायीची पैंजणे करी गारुड मनामनावर यांच्या या रुपाचे चांदणे पांथस्थाला घाली भूल हा […]

आहे मी ऋतू लयाचा शहारता शिशिर सांगतो हिरव्या ओल्या श्वासांना मातीशी जोडून पांगतो… सुस्तावल्या रात्रीस अस्ताव्यस्त पांघरतो आभासी धुक्याचे अस्तर दिवसावर अंथरतो… स्त्रोत चैतन्याचे सारे कवेत घेत..आकसतो भुंड्या झाडदिठ्यांना बोचऱ्या गारव्यात डसतो उत्पत्ती ला आहे इथे शाप लयाचा तो कोसतो रुक्ष देहीच्या गर्भात बीज वसंताचे पोसतो…!!! -सौ विदुला जोगळेकर

अरे राजा ही “कार्टी काळजात घुसली.” चल गड्या बघूया फसली तर फसली “ओळखं ना पाळख” नाही ना रे तिच्याशी कावली तर विचारु तुच ना “मोरूची मावशी” लाजुनी म्हणालीचं “चल तुझं काही तरीच “ सांगेल तिला अजुन “ब्रम्हचारी “आहे मीच नाहीं मी “बहुरूपी “मी तर तुझाच “पाहुणा “ प्रेमवीर तुझा,सांग ना, तू माझी होशील ना “जादु तेरी […]

तो परत आलाय केरळातून. मान्सून सारखा! मान्सून मित्र म्हणून येतो, हा परत आलाय- आपले यापूर्वीचे सर्व आयुध पचवून, शत्रू म्हणून! … .. आम्ही असतो सरकारी दवाखान्यात रांगेत उभे. तिथला वैद्यकीय अधिकारी देतो आम्हाला ‘ऑगमेंटीन’लिहून. अमॉक्सिसिलीन हे प्रतिजैवक जेव्हा थकतं तेव्हा देण्याचे हे एक उच्चतम प्रतिजैवक -ॲण्टीबायोटिक्स. ( ऑगमेंटीन खरंतर एक मुद्रा नाम. मूळ औषध अमाॅक्सिसिलिन + […]