कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

विचारांची उठूनी वादळे अशांत होते चित्त सदा आवर घालण्या चंचल मना अपयशी झालो अनेकदां विष्णतेच्या स्थितीमध्यें नदीकांठच्या किनारीं गेलो वटवृक्षाच्या छायेखालच्या चौरस आसनावरी बसलो डोळे मिटूनी शांत बसतां अवचित घटना ती घडली विचारांतले दुःख जावूनी आनंदी भावना येऊं लागली एक साधूजन ध्यान लावीत बसत होता त्या आसनावरी पवित्र्याची वलये फिरती आसन दिसले रिकामें जरी वातावरणाची ही […]

ज्याच्यासाठीं व्याकूळ झाली, उभी अयोध्या नगरी, कां धाडिला राम वनीं ?   कैकयीला भरत विचारी   ।।धृ।। आम्ही बंधू चौघेजण, झालो एका पिंडातून, कसा येईल भाव परका ? असतां एकची जीव, चार शरीरीं कैकयीला भरत विचारी   ।।१।। वचनपूर्ती ब्रीद ज्याचे, आदर्श जीवन रघूवंशाचे, कसली शंका मनांत होती ? पारख ना केलीस, त्या हिऱ्याची परी, कैकयीला भरत विचारी   ।।२।। […]

बागेतील तारका- नाचत होत्या दोन बाहुल्या, इकडून तिकडे टकमक पाहात होत्या, हांसत चोहीकडे झीम्मा खेळे, फुगडी खेळे, गरगर फिरती हातवारे करुन त्या, माना डोलावती जवळ येवून गुजगोष्टी, सांगे एकमेकींना सासू नणंद यांच्या, कुलंगड्या काढतांना सुख दुःखाच्या कथा, सांगितल्या त्यांनीं कांहीतरी करुन दाखवूं, वदल्या दोघीजणी अज्ञानी गरीब बिचार्‍या, जेंव्हा संकल्प करती कळसुत्री बाहूल्या त्या, दोर इतरां हातीं […]