कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

मी आहे एक छोटासाच वारकरी रांगत रांगत जाणार आहे पंढरपुरी आधी जाईन मी भिवरेच्या रम्य तिरी त्या पाण्यात असते मौज किती भारी बाकीचे सारे असतील अभंगात नाचण्यात दंग तोवर पोहचेंन मी रमत गमत मंदिरात घट्ट मिठी मारेन मी माऊलींच्या पायाला रखुमाई धावतील मला उचलून घ्यायला पहिला वारकरी म्हणून मला मिळेल मोठा मान असुनही सर्वातला वारकरी मी […]

तू तर काहीच कसे बोलत नाही ना सुख, ना दुःख सांगत नाही मन, नेहमी मुक्त मोकळे करावे भावनांचा उद्वेग त्रस्त करत नाही जगती जगणे हे क्रमप्राप्त आहे तटस्थतेत, मना मन:शांती नाही सहोदरी भावनांच निश्चिंती आहे अलिप्ततेत जीवनी सुखदा नाही पराधीनता हा जीवाला शाप आहे भोग भोगण्या दूजा उ:शाप नाही तो एक अनामिक सृष्टिचा निर्माता त्या शरण […]

आज उरी काहुर आठवांचे सांजसमयी मनी दाटे हुरहुर जाहली बघनां तिन्हीसांजा लोचनी आसवांची झरझर. सांग प्रतिक्षेत किती झुरावे गतस्मृतींची मनी दाटे हुरहुर जरी हुरहुर, प्रीतीची लाघवी व्याकुळ, जीव होई अनावर मनांतर आता हे झाले हळवे गात्रागात्रास विलक्षण हुरहुर तूच गे एक विश्राम अंतरिचा तव भेटिचीच मनी दाटे हुरहुर चराचरी ओसंडलेले रूप तुझे खुणावते मज प्रहर प्रहर […]

रात्र सरकता आल्हाद तुझी आठवण नित्य येते, तुझ्या अव्यक्त मिठीत तुझी सल मनात बोचते येशील का तू अवचित कधी मला सहज सख्या भेटायला, घेशील मिठीत अलवार तेव्हा डोळ्यांत अश्रू होतील जमा तुझ्या मिठीत मी पुरती हलकेच मोहक गुंतून गेले, दूर जरी मी अलगद जाता सय तुझी रोज आताशा येते कसे सहज विसरावे तुला मोह तुझ्या मिठीचा […]

आवडले अथवा ना आवडले तडजोडीविना जगणे कसले मनाला, सामंजस्ये सावरावे जगी यावीण दूजे सुख कसले व्यक्ती तितक्या भिन्न प्रकृती सुखदुःख, भाळीचे वेगवेगळे मनामनांचे अंतरंगही संभ्रमी जग सारे साशंकतेने भारलेले इथे कोण आपुले कोण परके अजुनही न कुणास कळलेले.. जगी जगणे, कसरत तारेवरची प्रारब्धभोग न कुणास चुकलेले दृष्टांताचे भास सारे मृगजळी जगती या व्यर्थ धावणे ठरलेले जन्ममृत्यु […]

चहा आणि साखर ह्यांच मिश्रण होतं मस्त, चहा होतो सुंदर मग घाला थोडं त्यात आलं जायफळ तल्लफ येता चहाची चहा मग नक्की प्यावा, वेळ किती झाला घडाळ्यात ह्याचा हिशोब न तो करावा करते स्वाती आग्रह प्रेमाचा चहा प्यावा सुमधुर असा, रसिकहो माझ्या या चहा काव्यांला एक लाईक तर नक्की हवा — स्वाती ठोंबरे.

जगलो जगती खुप छान सारे काही मिळाले आहे आतातरी थांबले पाहिजे हे मात्र कळून चुकले आहे देणारा तो एकच मुक्तदाता झोळीच आपुली छोटी आहे किती घ्यावे, किती असावे हेच जगण्याचे खरे मर्म आहे अनंत हस्ते तोच उधळतो आपली ओंजळ अपुरी आहे जे आहे ते सदा देत रहावे मनामनांत रहाणे ब्रह्मानंद आहे ऋणानुबंधी सारा मायाजाल विरक्त जगणे, […]

रडवून पुन्हा, अश्रू पुसण्यात मजा नाही जेंव्हा हरतेस तू, जिंकण्यात मजा नाही मृगजळापाठी धावावे, कुठवर कोणी? प्रेम करुन सारखे, फसण्यात मजा नाही नुसता उगीच हा दिखावा, काय कामाचा? प्रेम नसेल तर मग, भेटण्यात मजा नाही प्रयत्ने रगडता वाळूचे कण, तेल गळे! बोलणे ते सोपे, रगडण्यात मजा नाही हुलकावण्या वाऽ, देशील तू किती कितीदा? पुन्हा पुन्हा सावरुन, […]