कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

भाव व्याकुळ मनाचा एक ढग तरंगत आहे, भाव मन कल्लोळात तो ही गडगडत आहे.. थिजलेल्या अश्रुत एक सौदामिनी अंधारुन आहे, निःशब्द घाव सारे अबोल विद्युलता आकाशी चमकत आहे.. एक अबोध रात्र अवेळी हरणी व्याकुळ भयचर आहे, पुरुष तू उन्मत होशी कधीही वासनेत बळी तिचा जात आहे.. एक गाय करुण अशी हंबरुन वात्सल्य मायेत आहे, एक स्त्री […]

संत सखया अगा पांडुरंगा कां? रे रंग तुझा हा काळा ।।धृ।। अयोध्येचा रघुनंदन सावळा गोकुळीचा यदुनंदन तो नीळा म्हणुनी तुच कां रे विठुसावळा।। नीलांबरी, घनमेघ ते सावळे प्रांगणी खेळतो नीळासावळा लोचनी तूच विश्वरूपी सावळा।। निष्पाप रंगले, रुप हरिहराचे द्वैत, अद्वैत एकरूपची झाले वाळवंटी, रंगला स्वर्गसोहळा।। भूधरी ध्वजपताका वैष्णवांच्या नादती टाळमृदंग झांजचिपळ्या विठ्ठल विठ्ठल गजर दंगदंगला।। — […]

डोळ्यांत अश्रू जमला तरी तो धुळीने तरळला, अस हसत सांगते ती स्त्री च असते.. वेदना विसरुन साऱ्या संसारात साखरेसारखी अलगद अशी विरघळते ती स्त्री च असते.. स्वतःकडे नंतर पण नवरा मुलांचं सार आधी आवर्जून बघते ती स्त्री च असते.. स्वतःच्या भावना मन वेळप्रसंगी न पाहता, संसारात इतरांना जपते ती स्त्री च असते.. आवडी निवडी माहेर सवयी […]

विसरून आठवांच्या पाऊली तू असा येतोस कां? तुझे नी माझे नाते आतातरी सांगशील कां?।। दिवस हे चालले असे ऋतु हे प्रसवती जसे श्वास हे जगता जगता आंसवे ही झरतात कां?. जल जीवनी वाहिले असे मनभाव सारे विरले जसे निर्माल्य सहज होता होता भावतरंग मनी जागतात? दैवयोगे, मनप्रीत उमलता मूकमनभाव गुंतता गुंतता प्रीतसुगंध दरवळता दरवळता भावकळ्या तू […]

एका लयीत बद्ध प्रणय धुंद गारवा, चांदण टिपूर नभी छेडतो हलकेच मारवा.. स्पर्श तुझा मोहक लाडिक तुझी अदा, ये प्रिये जवळ तू छेडतो मज चांदवा.. मलमली मिठी तुझी नयन कटाक्ष मदनबाण हा, घायाळ करी तू अशी जीव वेडा होई असा.. लाजते तू अशी मधुर चंद्र ही पाहतो तुला, रोमांच उठे हलकेच मिठीत तू घट्ट येता.. गात्र […]

जीवनात अचानक कधी असा क्षण येतो । सारे स्तब्ध नीरव शांत होते । ब्रम्हांड गोठल्याचा भास होतो । साऱ्याच संवेदना संपुष्टात येतात । उरतात फक्त निर्विकार स्पंदने । हा जन्म अन मृत्यु मधील अंतीम थांबा असतो । हाच शून्यावस्थेतील अचेतन अखेरचा जीवन सूर्यास्त । जो शाश्वत मृत्यु, अंत! जीवनातील अंतीम अटळ कटुसत्य । जन्मताच मृत्युचही वरदान […]

जन्म दान त्या विधात्याचे दृष्टांत सुखदु:ख वेदनांचा खेळ जणु उन सावल्यांचा साराच भोग तो प्राक्तनाचा।। ऋतुऋतुंचे, खेळ मनोहर नभी सडा चंदेरी नक्षत्रांचा नित्य लपंडाव उषानिशाचा खेळ, जणु उनसावल्यांचा।। जन्मासंगे मृत्युचीच सावली हा साक्षात्कार जीवसृष्टिचा कधी शांतता, कधी तप्तता खेळ, जणु उनसावल्यांचा।। जगणे असते आपुल्या हाती धरूनी हात विवेकी बुद्धिचा प्रत्येकाच्याच जीवनी असतो हा खेळ नित्य उनसावल्याचा।। […]