कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

तनमन ओले अधीर व्हावे का मोहाचे धागे गुंतावे? का जीव हळवा व्हावा का मोह कुणाचा मोहरावा.. का भावनांचे फुलणे व्हावे डोळ्यांत चांदणे बहरावे, देहाचा होम का पेटावा हलकेच मनाचा गुंता व्हावा.. जीव व्याकुळ शीण व्हावा नजरेत वेदनांचा पूर सांडावा, कसला मोह हा तनुभर ल्याला का चांदण्यांनाही मोह पडावा.. श्वास हलका अधर व्हावा हा मोह मनास बधिर […]

हरवुनी जाता क्षण श्वासासंगे आयुष्य, विलया जात आहे जीवसृष्टीची जरी ही सत्यता मुक्ती जीवाची मन:शांती आहे।। क्षणोक्षणी, शिकत जगावे गतं न शोकं! सिद्धांत आहे जे जे चांगले,ते नित्य स्मरावे दुःख, वेदनां प्रारब्धभोग आहे।। जीवनी, पेलुनिया आव्हानांना संघर्ष करणे हाच पुरुषार्थ आहे जन्म मानवी, कृपा दयाघनाची तोच एक सद्बुद्धी देणारा आहे।। विवेकी, सत्संगात सदा रहावे मीत्व सोडुनी […]

कधी कधी थकत जातं मन विचारांच्या अगणित काहूरात तरीही उरतात अनेक प्रश्न सारे अर्धवट अनाकलनीय गूढ आवर्तनात मनाला क्षीण होतो हलकासा आणि विखुरतात आवेगांचे वारु पडझड होते अनंत कथांची उरतात मागे वेदनांचे तेच वारु खोल तळाचा गाभा अंधारुन जातो उध्वस्त मनात काट्याचा घाव बोचतो तरीही राहतात अनेक प्रश्न अनुत्तरित काही उत्तरांची काजळ रेघ निसटते त्या घनगंभीर […]

मी मुलांनो, वाट तुमची पहाते वात्सल्य, ओघळूनी गहिवरते जीव माझा, लेकरांत गुंतलेला प्रतिक्षेत सारेच मी भुलूनी जाते तुम्हावीण, मीच इथे एकटी जडावलेले तनमन कातर होते तुम्ही सारे पाहुण्यासारखे येता काळजातुनी, मातृत्व पाझरते अधीर व्याकुळ शीणली काया तरीही, तुमच्यासाठी मी जगते सुरकुतलेल्या या हातांनीही जे जे तुम्हा आवडते ते ते करते तुमचे येणे, माझे भाग्य सुखाचे वृद्धत्वात […]

अशी कशी तुझ्या प्रेमात मी पडले व्याकुळ आठवणीत काहूर उठले येते तुझी आठवण रोज क्षणोक्षणी डोळे ओले होतात तुझ्या साठवणीत अशी कशी तुझ्यात मी हलकेच गुंतले तुझ्या मिठीचे चांदणे अलगद मज लुटले असे कसे मन तुझ्यासाठी आतुर होते तुला नाही कळले ते भाव ओले हळवे असा कसा तू मोह सांडून दूर गेला अलवार तुझ्या मिठीचा स्पर्श […]

मुखवटेच सारे रंगबिरंगी खेळ, लीलया भावनांचा भेटतात मुखवटे पांघणारे हा अनुभव या जीवनाचा। अनभिज्ञ, सारीच मनांतरे नात्यातही भाव संभ्रमाचा निकोप, निर्मलता संपली स्वार्थी, हव्यास जीवनाचा। भेटो, निरपेक्ष सत्य मुखवटे दरवळावा गंध प्रीतभावनांचा हीच सुखदा सदानंदी चिरंतन रुजावा, बीजांकुर मानवतेचा। — वि.ग.सातपुते. (भावकवी) 9766544908 दिनांक :- १२ – ४ – २०२२

काही शब्दांचे ओरखडे हृदयी उमटतात कळत नाही निःशब्द घाव कधी बसतात कुणी येत अवचित वसंत पालवी लेऊन आयुष्यात स्थिरावत अलगद सावली बनून मन भरुन झालं की भावनांचा खेळ होतो कोण मग हलकेच अंतरी रडवून जातो इथे तिथे शब्दांचे फटकारे सारे बसतात स्त्रीला संयमाचे धडे सहज मिळतात कुणी आयुष्य अलगद व्यापून जातं आईचं बोलणं शब्दांत शहाण करुन […]