नवीन लेखन...

कां तुझे गं, मज वेड असे

असे कसे गं असे कसे. कां तुझे गं मज वेड असे वेळी, अवेळी केव्हांही नेत्री सामोरी गं तूच असे।। नित्य प्रभाती त्या नभाळी तांबूसलेल्या सांजसकाळी आठविताच सहजी तुजला खुदकन मनी मीच कां हसे।। हिरव्या वेली, कोमल कळी अलवार, जणू तूंच उमलते पाकळी पाकळी अधर तुझे मकरंदा गंध तुझा कां असे।। निर्मल, शामल तुझी गं तनू माळूनी […]

गुंतू नको आता उगा

गुंतू नकोस, प्रीतीत वेडया जीवा निस्वार्थी! नूरली प्रीती ही मानवा ।।धृ।। वनांतरी सीता, सुख त्यागी रघुराजा हनुमंत दावी, हृदयीचे रूप रघुराया रक्ताळला हरि, काटे बोचता सुदामा पांचालीची, लज्जा राखे मुरलीवाला भाव भक्तीप्रीतीचा हा कुणा सांगावा ।।१।। अर्थ प्रीतीचा अर्थ! अर्थची रे गुणवत्ता नटली प्रीती नाटकी, बेगडी हसूं आता औपचारिक, पोकळ प्रीतीभाव आता नका दुःख ते सांगु, […]

भोग प्रारब्धाचे

सारेच भरभरून आहे हवे तेच लाभले नाही जीव हा व्याकुळलेला जीवास स्वास्थ्य नाही।।१।। श्रद्धेत विश्वास नाही दगडातही, देव नाही वेड्याच साऱ्या आशा जीवनास अर्थ नाही।।२।। अस्तित्व! सारेच शून्य असे जगणेच विमनस्क कितीदा ? कसे सावरावे हवे तेच लाभले नाही।।३।। हव्यास हा जगण्याचा आज सारा व्यर्थ आहे निष्ठुर भोगणे प्रारब्धाचे त्याविण मुक्तता नाही।।४।। मनेच आज दुभंगलेली वोखट्याच […]

एक होती शाळा

एक होती शाळा शाळेत होता फळा फळ्यासमोर मुले बसत असेच रोज वर्ग भरत शाळेचे एक होते मैदान चाले तिथे रोज घमासान खेळांचे मग डाव भरत दिवसा मागून दिवस सरत बुद्धी आणि व्यायाम यांची होती गट्टी रविवारी मात्र , त्यांना असे सुट्टी आता कसली शाळा आणि कसले  मैदान कोरोना च्या धाका पाई मुले झालीत हैराण हात धु […]

पराधीनता

संथ झुळझुळणारी सरिता किनारी जलझरे वाळवंटी विराट! वटवृक्ष पारावरती साक्ष आजही अनादीकाली. अदृश्य घुटमळणारे आत्मे भिरभिरती मोक्षमुक्तीसाठी कर्मकांडांत, गुंतलेले जीव कल्लोळ तो मायापाशांचा काहूर! अंतरात आठवांचे अंती तिलांजली आत्म्याला प्रघात! सारेच केविलवाणे अखंडित झुळझुळते सरिता संस्कार सारेच मोक्षासाठी भावकल्पनांच्याच श्रद्धा! केवळ, सांत्वन मनामनांचे अखंड प्रवाहपतीत सरिता जन्मी! उलघाल जीवाची धडपड सारी केविलवाणी दोर प्रारब्धाचा दयाघनाचा सत्य! […]

आठवांचा निर्झर

जगी काय मिळविले काय हरविले अंती एकच प्रश्न अनुत्तरीत असतो हव्यासापोटी किती, काय हरविले सत्यभास हा जीवा अविरत छळतो सारीपाट! उलगडता जन्मभराचा अंती सारा सत्याचा हिशोब स्मरतो झाले गेले, सारे जरी विसरुनी जावे तरी सारा काळ नित्य समोर असतो अंती पश्चातापाचे दग्ध दुःख अंतरी जीव! क्षणक्षण निश:ब्दीच जगतो जगण्याविना, न दूजा मार्गच कुठला भोग प्रारब्धी जन्मभरी […]

सांजवेळा

आजही स्मरते ओंजळ तुझी बकुळ फुलांनी ओसंडलेली तूच गे माझ्याच हाती दिलेली प्रीती ,भावगंधात गंधाळलेली तेंव्हा नुमजला अर्थ प्रितीचा आज तीच प्रीत गहिवरलेली अव्यक्त! साक्षात तू सामोरी स्पंदनांना ओढ तुझी लागली तळहातीच्याच या भाग्यरेखां! अनामिक हीच लीला आगळी प्रीतीविना कां ? जीवन असते सांग तूच मला गे या सांजवेळी आज हरविले जरी ते दिन सारे तूझीच […]

कृपा दयाघनाची

आत्मारामा , सर्वेश्वरा , दयाघना देवा ! मंगलम चरण तुझे नमितो सदैव स्मरणात तुझ्या मी जगतो देवा ! मंगलम चरण तुझे वंदितो।।१।। शिशु , शैशव , वात्सल्य स्मरता वृध्दत्वे ! आज मी सुखात रमतो दैवे , प्रारब्ध्ये सुखदुःखां संगती तव कृपेच्या अमृतसागरी डुंबतो।।२।। क्षणक्षण सारे , सर्वेश्वराची कृपा मीच भक्त भोळा , अज्ञानी पामर तुझ्याच कृपाकटाक्षे […]

निरोप

रसर क्षणक्षण सरता वर्षानुवर्षे सहजी सरती भाळी भोग सुखदुःखांचे चिरंजीव साऱ्याच स्मृती निसर्गाची सारी किमया अखंड कालचक्राची गती स्मरणाचेच दान जीवाला सत्कर्माचे संचित सदगती सद्गुणांना रुजवीत जावे सद्भावनां! सुखदाच अंती क्षण! हरविले उरी जपावे उसवित रहाव्या गतस्मृती नवे वर्ष, ही नवी पालवी ईश्वराची अगम्य अनुभूती आनंदाने सुस्वागत करावे हीच जीवनाची फलश्रुती — वि.ग.सातपुते.(भावकवी ) 9766544908 रचना […]

कृपा दयाघनाची

हॄदयस्थ ब्रह्म.! नित्य नांदते आहे! अंतरीचे भावशब्द स्वरी गुंफले आहे! स्वरात मी दंगलो भान हरपलो आहे! आलाप गंधर्वांचा षड्जाचाच आहे! अव्यक्त प्रीतीभाव शब्दी सांडले आहे! तृप्त मी, तृप्त मी जीवन सुखद आहे! लाभले सारेच संचिती दान आहे! कृपा दयाघनाची मीही कृतार्थ आहे! — वि.ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 रचना क्र. १६३. २७ – १२ – २०२१.

1 66 67 68 69 70 438
error: या साईटवरील लेख कॉपी-पेस्ट करता येत नाहीत..