कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

मनहृदयी! अव्यक्त गूढ जीवनाचे तडजोड! जीवनात आव्हान आहे। सत्य! केवळ मनांतरी साक्ष बिलोरी जगणे सुखानंदी, संचिती दान आहे! ध्यास जीवाला जगावे मनासारखे प्रारब्धाचे, भोग भोगणे भाळी आहे। जगणे अवघड, तारेवरची कसरत हवे ते कां ? कधीतरी गवसले आहे। जीवाजीवांचीच, अंतरी खंत बोचरी क्षण! दुःख,वेदनांचे कर्मफल आहे। जन्म! जे लाभले तेच भोगण्यासाठी तडजोड! जीवनात आव्हान आहे। जगणे! […]

माहोल हा प्रसन्नतेचा तृप्त! कृतार्थ लोचने आभाळ सप्तरंगलेले ब्रह्माण्ड! सारे देखणे। मनांतरी, मीरा! राधा! कृष्ण! कृष्ण! अंतरी हृदयांतरी, माधुर्यभक्ती मंत्रमुग्ध! नाद सुस्वरी। निरभ्र! या निलांबरी लपंडाव, भास्कराचा साक्षी! लोभस निसर्ग खेळ हाच दयाघनाचा। रूप! निरागस निर्मल भाव! मधुरम मधुरम नेत्री कनवाळू कैवल्य मुक्ती मोक्षाचा सागर। सांजआभाळ, तुष्टलेले मेघ आठवांचेच लोचनी भास! सोज्ज्वळ हृदयी ब्रह्मानंदी सोहळा जीवनी। […]

नुरली ,जगती कुठलीच नाती आता प्रेम जिव्हाळा वात्सल्य संपले आता सारासाराच आता भासतो दिखावा सुंदरताही , रमली कृत्रिमतेत आता खरी सुखदा , खरे सौन्दर्य संभ्रमात कलियुगी, मृगजळाचीच ओढ आता माणुस ! माणसाचेच निर्दयी खेळणे निर्माल्य ! कोवळ्या फुलांचेही आता कुठल्या रूढी आणि कुठल्या परंपरा निर्बंधीच साऱ्यांचेच इथे जगणे आता स्वार्थी ! बेछूट प्रीतभावनांची दुनिया नको कुणीच […]

भाळी ! असावे दान जीवाला विवेकी ! संस्कारी सहवासाचे जन्मदात्यांच्या , मंगल उदरी प्राशावे अमृतघट सात्विकतेचे जन्माजन्मातुनी जन्म मानवी वैभवी सुखदा , दान संचिताचे सत्कर्माची नित्य कांस धरावी नीतिमूल्य ! जपावे मानवतेचे हवेत कशाला ते दुष्ट हेवेदावे रुजुदे , ऋणानुबंध वात्सल्याचे जगणे केवळ बुडबुडा क्षणाचा मिथ्याच जीवन ! सत्य युगाचे लाभावी , गुरुकृपाच आगळी शापित ! […]

सुखदुःखाचा , मी कधीच गणिती हिशेब नाही केला जीवा जगविता , जगविता कधी अट्टाहास नाही केला वेदनांतूनही शोधीता सुखा दुश्वास कुणाचा नाही केला सुखसमाधान, योग भाळीचे त्याचा हव्यासही नाही केला निर्मळी ! सहवासात लाभले संस्कारांचे रांजण सोबतीला आघातातही डगमगलो नाही विवेके , सावरले मनांतराला खेळ सारेच त्या अनामीकाचे ना कधी विसरलो दयाघनाला — वि.ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 रचना […]

चमचमणाऱ्या लाटा भिजवी वाळूचा शुभ्र किनारा वाहतो त्या वरून अलगद धुंद ओला समुद्रवारा ऊन सोनेरी अलगद टिपती माड तरु झुलता झुलता अनाम आनंदी गाणे गाती समुद्रपक्षी उडता उडता निरवतेच्या अशा किनारी बांबूची उबदार बने त्यातून वाहे वारा घेऊन सागराची अथांग स्वप्ने… —आनंद

ही पुण्यदा गंगामाई हिचाच अगम्य डोह डुंबता मनी प्रसन्नता तिचाच मजला मोह सुखदुःखा गिळूनिया अविरत तिचा प्रवाह नाही कुणाचाच द्वेष तिचाच मजला मोह ती विरक्तीचा सागर तिच्यात शमतो दाह ती भगिरथाची गंगा ठायी तिच्या निर्मोह जीवनांतीगंगोदक दृष्टांत मुक्तीचा सोहं! (सोहं — ब्रह्मानंद!) — वि. ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 रचना क्र.१५०. १३ – १२ – २०२१.

अजुनही, तुझाच चेहरा माझिया, बंद लोचनात प्रतिबिंब तुझे सोज्ज्वळ निर्मळ माझ्या काळजात सत्यसाक्षी तूच अनामिक हृदयस्थ! तूच तूं एक प्रीत जिथे पहावे, तिथे तूच तूं भास, तुझाच गे ब्रह्मांडात मी इथे, तर तू त्या सलीली प्रीतगंगा, दुथडी प्रवाहात मी डुंबतो सचैल प्रीतडोही निरंतर, तुझ्याच आठवात निमिष! एकची मजसी पुरे तव दर्शनाचे, या जीवनात — वि.ग.सातपुते.(भावकवी) 9766544908 […]