नवरात्र संपून दसरा उजाडायचा , आणि वेध लागायचे दिवाळीचे. मधला काळ पंधरा दिवसांचा , पटकन संपून जावा वाटायचे. चिवडा , लाडू , चकली ,शेव सारेच तेव्हा घरी बनायचे. विकतच्या घरगुती फराळाचे पेव , तेव्हा बाकी होते फुटायचे. अप्रूप होतं नवीन कपड्यांचं , नवीन शर्ट आणि नवीन पॅंटचं . आम्हाला मनासारखं सगळं मिळायचं , तुमच्यासाठी काय घेतलं […]
मी म्हणजे कोण तिलाही तसेच वाटत होते आणि त्यालाही सुरवातीला चागले होते पण कुठे काय झाले हे समजलेच नाही मी पणाच्या विचारात दोघेही दोघे झाले मग मात्र मजबुरी म्हणून राहू लागले प्रेम सुंदर असते प्रेम म्हणजे प्रेम असते हे शब्द टोचू लागले कर्तव्य , व्यवहार करू लागले …संसार करू लागले अतृप्तपणे… — सतीश चाफेकर.
घराघरातील व्यथा सांगते तुमची नि माझी कथा., व्यथा लहान असो वा कितीही मोठी. एकमेकांना देऊ या सांत्वनाची आधार काठी सगळ्यांचीच अर्जुनासारखी झाली आहे मनस्थिती कुणाचीही चालेनाशी झाली आहे कोणतीही मती. देऊ या मायेचे आपुलकीचे पंखातील बळ. तेव्हा नक्कीच. निराशेचे विचार काढतील पळ एक विनंती करते सर्वांना हात जोडून. चेहर्‍यावरचा खोटा मुखवटा द्या दूर फेकून खरं बोलून […]
एखाद्या वेळी ती दिसते बरे वाटते…दिवस सार्थकी लागला असे वाटते.. तिला तसे वाटत असेल का.. हा विचार कधी कधी येतो.. आणि माझे मलाच हसू येते आपण इतके ‘ अपेक्षित ‘ कसे असू शकतो…. उपेक्षित पेक्षा अपेक्षित बरे निदान मनातल्यामनात positive होता आले पाहिजे हा विचार प्रत्येकाचा असतो अर्थात कबूल करणार नाही कोणी… कारण दिवसभर त्याला किवा […]
घडेल मनीचे,असेच वाटले होते ते तर कधीच, काही घडले नाही सरला, जरी भयाण काळोख तरी, सभोवार उजाडलेच नाही उरी,कृतार्थतेची आंस निर्मळी परी, कृपावंत गवसलाच नाही झाल्या घायाळ साऱ्या भावनां अर्थ जीवनाचा कळलाच नाही भासले होते सारेच सारे आपुले व्यर्थ सारे, ही खंत सरली नाही सत्य! कलियुगाचे हेची शाश्वत मानवताच, जगती रुजली नाही राम कृष्णही इथेची होवूनी […]
तूच आदिशक्ती तूच आदिमाया , सदैव ठाकतेस उभी, अमंगल नष्टाया. आगमने तुझ्या सारे, मंगल होऊदे, उदे ग अंबे उदे , उदे ग अंबे उदे , नवरात्रीचा जागर, होई तुझा आई, अस्तित्वे तुझिया, कळीकाळ पळून जाई. संकट महामारीचे, समूळ अता जाऊदे, उदे ग अंबे उदे , उदे ग अंबे उदे , वात्सल्य आईचे, नेत्री तुझ्या दिसतसे, वास्तव्ये […]
ती कशी असेल किवा तो कसा असेल त्याचा किवा तिचा वेळ आरशासमोर जाऊ लागतो घरचे टिंगल करू लागतात पण त्यांना हे कळत नाही त्यांनी पण त्या वेळी हेच केले असणार अर्थात पदरी काही न पडल्यामुळे ही टिंगल सुरु होते हिरवा रंग हिरवा दिसू लागतो तेव्हा तो किवा ती असेच करणार तेव्हा टिंगल करताना आपले करपलेले भूतकाळ […]
शब्दसागर! दान सरस्वतीचे उमलते निष्पाप हृदयांतरात आभाळ! सारे प्रीतभावनांचे विरघळे, अलवार भावप्रीतीत मनगर्भी! काहूर, संवेदनांचे मी शोधतो, सुगंधा स्पंदनात माळीता, हृद्य क्षणाक्षणांना मंत्रमुग्ध! प्रीतभाव अंतरात तव स्मरणी, भावस्पर्श रेशमी गात्रागात्रातुनी, ओसंडते प्रीत गगनी मी भुलावे अन तू लपावे खेळ, आगळा चालला अविरत तो मोगरा, गुलाब, बकुळ, चाफा दरवळतो धुंद अजुनही अंतरात भावप्रीतिच्याच, महाकाय लाटा गुंफितो मी […]
अंग हळदीत न्हाले म्हणून हुरळू नकोस गं आता हळदीचा रंग रोज अनंत छटांत गं अक्षता त्या रंगीत येता वाट्यास गं आता तसे शुभ्र कण निवडून तू रांध गं तुझ्यातले जे भले बुरे दिसेल अगदी उठून गं आधी लपेटी सारे मायेच्या मखमली पदरी गं बोल लावील कोणी तेव्हा कोसळून उन्मळू नको गं समजून उमजण्या वेळ लागे तेव्हा […]
शिक्षणाचं वाटोळं, online झालंय. गेटचाच उडालाय रंग आणि – गंजून कराकरा वाजायला लागलय , सताड उघडून पडणच संपलय, कारण शिक्षणाचं वाटोळं – online झालंय. वॉचमनकाकांच्या दंडुक्याला, न उरलय काम, पोरं नाही मस्ती नाही, न नोकरीत राम. दटावणं रागावणं संपूनच गेलंय , कारण शिक्षणाचं वाटोळं – online झालंय. जिन्याला-मैदानाला पोरांची आस, अंगाखांद्यावर खेळवणं हाच त्यांचा ध्यास. एकटेपणाचं […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions