कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

सगळं काही थांबू शकतं पण मन थांबत नाही, किती आवरायचं म्हणलं तरी मन सावरत नाही.. विसरायचं सार सहज म्हणलं तरी मनाला कळतं नाही, गुंतायचं नाही म्हणलं तरी मनाच गुंतण सुटतं नाही.. कितीक समजावे बुद्धीने परी मनापुढे बुद्धी चालतं नाही, मोह अंतरीचे सोडायचे मोहक तरी मनाला काही ते कळतं नाही.. द्वंद अनेक चालती अलगद अंतरी परी मन […]

मौनातील काजळ वेदना निःशब्द हृदयात सलते अनेक दुःखाचे पड आयुष्यात भोग भोगूनी रडवुनी जाते.. सहज साधे काहीच कधी नसते आयुष्य कळसूत्री बाहुली असते, मन रडते उन्मळून आवेगात जीवन ही काटेरी झाडं बनते.. आयुष्य ही टोकास सहज जाते नशीब जेव्हा वाईट असते, कधीच सुखद झुळूक नसते तप्त बोलांचे घाव जिव्हारी उठते.. नशिबाच्या ललाटी खेळ रंगतो आयुष्य उध्वस्त […]

आयुष्यात कधी केव्हा काही अकल्पित घडतं, नियतीच्या हातातील सूत्र अचानक मग बदलतं.. काळ नावाचा घाला अवचित आयुष्यात येतो, होत्याचं नव्हतं एका क्षणात सगळं होतं.. नशीबापुढे माणूसही हतबल असह्य होतो, जितकं असेल जीवनात तितकचं दान पदरी पडतं.. क्षणभंगुर आयुष्य सारं शाश्वती कसलीच नसते, आज आहे तर उद्याची खात्री नक्कीच नसते.. भोग असतात जीवनात भोगून जायचे असतात, चार […]

व्याकुळल्या भावनांना काव्याचा मोहर हलकेच अंतरी फुलला तो बहर अवचित गंधित तुझा अन जीव माझा धुंद झाला.. ती सांज ओढ कातर क्षणाची जीव तुझ्यात नकळत धुंदावला आरक्त लोचनात थेंब अश्रूचा अलगद दुःख मिटवून गेला.. का बहरल्या दग्ध चेतना प्राजक्त हलकेच होरपळला न फुलल्या कळ्या काही वेदना मनात अबोल उरल्या.. काव्यांचे प्रेम शब्दांवर सजले काव्यांत जीव आल्हाद […]

शारीरिक जखम बरी होते पण मनाचं दुखणं गहिर असतं भावना खेळणं सहज होतं पण मनाचं तुटण जिव्हारी घडतं.. मनातल सगळंच बोलता आलं असत तर मोकळं आभाळ भरलं नसतं सगळंच जर हृदयातलं कळलं असतं तर मनालाही रडावं वाटलं नसतं.. भावनेत ओलं हळवं होणं सहज अलवार होत असतं मनाच्या तारा छेडल्या हलकेच तर दुःख सहज मोकळं होतं.. कुणी […]