आई नावाची कविता
हात खंगले भंगले या रानाच्या मातीत स्वप्न उद्याचे पाहिले थोर गर्भार रातीत तुडी चिखल अनोनी भेगा भिजुनी पायात पीकं वाढवी उरात ओढ संसारी राबत आता माखला संसार दही हातानं गाडगे उभा जलम घातला झाडी संसार वाडगे तुझ्या चविष्ट हाताची भूल रूतून राहिली आई नावाची कविता मूक होऊन गायली वाट लेकरांच्या वाटे डोळे लाऊन पाहते दिसे रानात […]