कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

महिला दिन साजरा होतो.. पण महिला होतात व्यक्त मनातून,बोलतात अंतरातून, मोकळ्या होतात सहजतेतून ??? खरच महिला दिन साजरा होतो का शुभेच्छा देऊन ??? तिच्या मूक वेदनेची हळवी सल की निःशब्द भावनांची जखम तिच्या हास्यमागे करुण दुःख की हसऱ्या डोळ्यांत दुःखद ओल तिच्या अव्यक्त मनात असंख्य काहूर की तिच्या खोट्या आनंदात दुःखी चाहूल सहन करतीये ती आज […]

कारखान्या विष, सोडले हवेत गादी पैसे खात, सुजलेली वाहनी गराडा, या भूतलावरी लोट धुरांवरी, स्वार असे प्लॅस्टिकने पहा, वेढले वेष्टन पृथ्वी जे आसन, डळमळे रसायनी शेती, विषच पेरले बियाणे रूजले, संकरीत बोडखे डोंगर, देखवेना डोळा कोणा कळवळा, येईल का? पाणी जो मागतो, नित्य देवाकडे लक्ष नसे थोडे, वृक्षाकडे तडातडा तोडी, बांधावरी झाड जरा नाही चाड, वृक्षाप्रती […]

वाटा वेड्या वाकड्या हरवून साऱ्या गेल्या ओल दव भिजल्या वनी प्राजक्त फुलांत हरवल्या.. गंध मंद आल्हाद दरवळे पावलोपावली बहर खुणा देह भिजल्या हळव्या मनी पर्ण ऋतूंचा मोहर नवा.. मन अलवार धुंद मोहरे पर्ण पाचूचा हिरवा नजारा ओल हळव्या एकांत क्षणी रक्तीमा गाली विलसे लाजेचा.. वसंताचे आगमन होता ऋतुराज बेधुंद बहर मना वसंताचे हलकेच साज लेणे सजली […]

या मनाचे त्या मनाला शब्द सारे भाव उलगडते काव्यांत जीव व्याकुळ कवितेचे लेणे कवीला लाभाते.. या हृदयाचे त्या हृदयाला शब्द सारे बंदिस्त होते बहरतो कवी कवितेत आल्हाद कवीचे मन वेगळे जरा असते.. या अंतरीचे त्या अंतराला शब्दसाज कवितेत गुंफून राहते मरेल कवी या दुनियेतून जरी कवीच्या कवितेचे नक्षत्र अमर होते.. — स्वाती ठोंबरे.

सहज तू म्हणालास विसरुन तू सार जा, बहर होता तो एक मनातून मिटून सगळं टाक.. सहज सार विसर म्हणलं तरी विसरता येत नाही, मनाच्या तारा छेडल्या तू आता आठवणी मिटत नाही.. बहर तर सगळ्यांचा असतो पान,फुलं,अगदी निसर्गही बहरतो, स्त्री मनावर फुंकर मारता मात्र कहर तो जरा मन कल्लोळ होतो.. सहज सोप्प तुला वाटतं तरी स्त्री असते […]

एकदा तुझी अन माझी भेट व्हावी हात हातात तू घेता कातरवेळ तुझ्यात फुलावी.. एकदा तुझी अन माझी भेट व्हावी तुझ्या मोहक मिठीत मी अलवार मोहरुन जावी.. एकदा तुझी अन माझी भेट व्हावी व्याकुळ वेळ क्षणांची आस तुझ्यात मिटावी.. एकदा तुझी अन माझी भेट व्हावी प्रतीक्षा तुझी आतुर मनी तुझ्या मिठीत मी लाजवी.. एकदा तुझी अन माझी […]