ज्याचं त्याने ठरवावं आपलं आपण कसं जळाव धडधडत्या चीतेतली उद्धवस्त करणारा अग्नी व्हावं कि क्रांतीतल्या पेटत्या मशालीची ज्योत व्हावं कि व्हावं स्वार त्या वनव्यावर जे सगळं जंगल जाळून जात ज्याचं त्याने ठरवावं आपलं आपण कसं जळाव उब देणारी शेकोटीतली तापलेली आग व्हावं कि तप्त पोटातल्या अग्नीला विझवणारी चुलीतली राख व्हावं कि स्वतः सहित जळणाऱ्या समईतली प्रकाशीत […]
गळे अवसान सारे फुटे कणसाला तुरे चुलीत घाला तुमचे वांझ दौऱ्यावर दौरे! कापसाच्या होई वाती विम्याचं रिकामे पोते निवडून दिलेले घोडं कंपन्याची पेंड खाते ! खतात लूट,बियांत लूट आडत्याचीही दलाली खरेदीखताला बघा महागाई लावी लाली ! कोपतो प्रत्येक ऋतू तशी काळी अवकाळी पीठ मीठ भाकरीचं शिक्षण धरी काजळी! बनिया येती घरा तेव्हा बटनी मतदान करा निवडून […]
सखे कसे सांगू शल्य अंतरीचे श्वास तुजसाठी व्याकुळ आहे नित्य आलिंगीतो तुला अंतरात मन हळवे तुजसाठी झाले आहे तुझ्या आठवांचे ओघळ लोचनी सभोवती तुझाच सारा भास आहे विरहात तव अस्तित्वाची सुखदा मी ,आजही मौनात भोगतो आहे स्मरती बकुळफुलांच्या ओंजळी तव स्पर्शाठवात मी गंधतो आहे प्रारब्ध ! भोगले दैवयोग समजूनी सांजवेदीवरी दर्शनाची आंस आहे आज याविण दूजी […]
तांबडं फुटताच गाडी यायची आमच्या फाट्याला सुरूवात व्हायची सडा सारवणाला अन् वेग यायचा जात्याला लहानपणी मांडीवर बसल्यामुळे तिकिट नाही काढायचे शिटावर बसण्यासाठी आम्ही मात्र रडायचे गरीब श्रीमंत करीत नव्हती कसलाच भेदभाव मार्गावरला एकही सुना सोडत नव्हती गाव वृद्ध ,अपंग व महिलांना जागा असायची राखीव आदर करावा सर्वांचा करून द्यायची जाणीव माळरान,डोंगरदऱ्या तुडवीत जायची सुखरूप घेऊन पडत्या […]
मन भुंगा साद घाली येऊ का रे माझ्या फुला झुलवेन तुजला मी करून हातांचा झुला सरले बघ ऋतू कसे बहरत गात वसंत आला शृंगारत तुही बैस ऐसे जणू तू एक धुंद प्याला तुझी लाज अन संकोच थोडा सारे काहीं जाणवते गं मजला पण सोड सखे आता हा बेडा जोडीनं फुलवू बघ बाग आगळा तुझ्या प्रीतीच्या जोडीनं […]
कसली ही चांदण चाहूल सख्या काहूर उठतात मनात अनेकदा हे मोती धवल शुभ्र टिपूर असे शिंपल्यात हृदय चोरुन माझे.. तुझी ओढ लागते हलकेच मला मिटता नयन माझे अलगद तेव्हा ये सख्या तू असा घनशामल वेळी ही अबोली अबोल तुझ्यात गुतूंनी.. ये बहरुन सख्या तू असा जीव होईल अधर हलकासा स्पर्श तुझा मधुर मज होता मोरपीसी सर्वांग […]
दिव्याची ही ज्योत , सांजवेळी साथ स्वतःला जाळूनही उजळते ती वात, दिव्याची दिवे लागणी अन दिव्याची ही रात सारीकडे सारा उजेड, तिमिरास जागा नाही आत लक्ष दिवे उजळलेत, लक्ष अजूनही प्रतीक्षेत उद्या उगवेल म्हणून कुणी अजूनही बसलेय आशेत तेल जाते जळून नि दिवा होतो शांत, उद्या पुन्हा जळण्यासाठी वाट पाहते ती वात .. — वर्षा कदम.
कसा ? व्यक्त करावा कोलाहल मनभावनांचा विषण्ण व्याकुळ उसासे दृष्टांत ! सत्य जीवनाचा ।।१।। मूक भोगणे मनगाभारी वास्तव ! हेच जीवनाचे श्रद्धा , अश्रद्धांचेच द्वंद अकल्पी दृष्टांत जीवनाचा ।।२।। सत्य ! असत्य ! संभ्रमी उद्दिष्ट सारेच स्वस्वार्थी जाहल्या बोथट संवेदना निर्जीव अर्थ जीवनाचा ।।३।। कुणीच कुणाचे नसते ब्रह्माण्ड ! मृगजळ सारे जगणेच केवळ फुकाचे ध्यास उगा […]
रात्र वाढत चाललीय हळूहळू बाहेरचे आवाज एकेक कमी होतील काही कर्कश्श, काही गुणगुणते, काही सवयीचे, मग वाढतील आवाज किर्रर्र रातकिड्यांचे लांब कुठेतरी घुमणाऱ्या घूत्काराचे हळूहळू सगळे बाहेरचे आवाज थांबतील… निशब्द मग सुरु होतील आतले मनाचे आवाज, त्याचे दबके शब्द दिवसाच्या कोलाहलात गर्दीत विरलेले गुदमरून आत आत कोंडलेले, सारे काहीं वाहत जाते विचारांची एकच झुंबड गर्दी होते […]
कवीचे मन कळते का शब्दांना ? का उगाच सांधली जाते मोट भावनांना! कवी भाव कळतो का निसर्गाला ? फुलांनाही सजवितो कवी कल्पनेत जरा.. मात्रा वृत्त छंदात कविता व्हावी बंदिस्त कशाला ? शब्दांचा साज तो मनाला भुरळ पडावी अनेकदा, कवी मोहरते भाव शब्दांत अलगद जेव्हा हकलेच शब्द गुंफून जातात कवितेत तेव्हा.. कवी मनास छेडता कुणी कधी केव्हा! […]
Copyright © Marathisrushti.com 1995-2025 | Technology Partners : Cybershoppee | GaMaBhaNa | Smart Solutions