कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

असावे मन एकाग्र चित्ती सगुण साकार कैवल्य मुर्ती, कितीक गावी तुमचीच महती महाराजांची अखंड नीनदे कीर्ती… विदर्भात असेल ग्राम नगरी पुण्य पावन ही शेगाव पंढरी, यावे ईथे लिन होऊन नेहमी महाराजांच्या पुण्य पावन चरणी… अनेक लीला अगम्य शक्ती दिगंबर सदा ध्यान करुणाकरी, मंत्र मुखी शांत भाव सदा मुखी गण गण गणात बोते कल्याणकारी… कितीक भक्त कितीक […]

निद्रिस्त ज्वालेचा अंगार फुलला कवितेचा जन्म कवी कल्पनेत साकारला तमा न कसली न फिकीर कशाची कवीच्या अंतरी नसते कमी शब्दांची कवी मन असते वेगळे हळवे हृदयी म्हणुनच सुचतात काव्यमाला कवी मनातुनी वेदनांचे अंगार भावनांचा कोरडा बाजार पाहता मोहरतात जाणिवा कवीच्या अलगद मनात तेव्हा कुठलेही काव्य करतो कवी अंतरातुनी शब्दांची मात्रा चालते कवीच्या श्वासातुनी पेटतो दाह उडतात […]

त्या काजळ रात्री पाऊस बरसत होता, घन व्याकुळ मी अशी श्वास तो कोंडत होता.. आरक्त डोळ्यांत अश्रूंचा बांध आल्हाद साचला होता, पापणी आड अश्रूंचा थेंब मिटून हलकेच डोळ्यांत होता.. कळले होते मला अंतिम श्वास माझे त्या वळणावरी, जाणार हा देह सोडून लांब दूर जग हे सोडुनी.. परी मन तयार न होते त्या अंतिम कातर क्षणी, देव […]

आभासी जग ही मोहमयी फेसबुक दुनिया आहे चांगली वाढवण्या छंद आवडीचा परी लोकं तीच आहे सर्वत्र सारखे आहे चांगले आणि वाईटही इथेही आहे टवाळक्या भरगच्च आहे नावं ठेवणे चालू आहे दुसऱ्याच्या वॉलवर टेहाळणी आहे फ्रेंड रिक्वेस्ट त्यासाठी आहे कोण पोस्ट करतो त्यात चुका काढणारे परकेच आहे एकावरुन दुसऱ्याला बोलणारे इथे अनेक आहे तुला म्हणून सांगतो, सांगणारे […]

मोहरणाऱ्या मनात मी लाजून अलवार आहे सांडले अत्तर गंधित मी मोहक दरवळून आहे.. लाजला मोगरा अलगद अंतरी गंध मिटून आहे चांदण्याचा गजरा माळीला मी चंद्र हसून मज पाहत आहे.. स्वप्नांतल्या कळ्यांची कविता मी आल्हाद गुंफून आहे सागराची गुज हलकेच मी स्वातीचे मोती हृदयस्थ अबोल आहे.. — स्वाती ठोंबरे.

विसरायचं म्हणलं तरी मन अधिक भरकटत किती आवरा मनाला नको तिथं गुंतून जातं… ओल्या आठवणी साऱ्या कातरवेळी मनात तरळतात डोळ्यांतील अलगद थेंब मग पापणी आड जमा होतात… आठवणींचं गाठोडं कस अलगद हलकं करायचं ? रित्या मनाला खोलवर कस सावरुन घ्यायचं… नको होतात मग रात्री तुझी आठवण ती येता हळवे होते मन त्या वेळी रात्र सुनी अबोल […]