कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका

एकदा कोणी तरी आयुष्यात असे भेटावे! दुःख न सांगता मन हलके व्हावे, पुन्हा दुःखाला सामोरे जावे.. एकदा कोणी तरी आयुष्यात असे भेटावे! दुःख त्याचे अश्रू माझे असावे त्याचे दुःख मी ओंजळीत धरावे.. एकदा कोणी तरी.. आयुष्यात असे भेटावे, वाट तो पाऊल मी व्हावे चालता चालता थकावे, आधारासाठी त्याच्याकडे पहावे.. एकदा कोणी तरी आयुष्यात असे भेटावे, उन्ह […]

वठलेल्या वडाला मोह आम्रतरुचा झाला आहे काष्ठवत फांद्यांवर पर्ण पिसारा फुलून आहे.. मनातील सारे न कळून आहे प्रेमाच्या सावलीत भाव रडून आहे दुःखाच्या मागे व्यथा निःशब्द आहे वठलेला वड आज फकीर आहे.. न कळत्या दुःखाना वेदनेची अस्पष्ट करुण किनार आहे मरणाची वाट जवळ येईल कधीही अंतरात दुःख विरजून अनामिक आहे.. आम्रतरुचा झोका मदमस्त एकाकी वड उन्मळून […]

तिच्या शरीरावरील जखमांच दुःख सहज न दिसतं देह विक्री करतांना मात्र तीच मन रोज मरतं.. चारचौघीसरखं सामान्य जगणं तिलाही नक्कीच हवं असतं पांढरपेशा दुनियेत मात्र तीच अस्तित्वही डागाळलेलं असतं.. ती ही असते एक सजीव स्त्री हेच दुनियेत विसरल जातं रोज नव्याने शरीर विकतांना भावना मारणं नशिबी उरतं.. ती ही असते एक कोमल स्त्री पण पुरुषी वासनेत […]

नेणिवांच्या पलीकडे जाणिवांच्या आधी फुलले क्षण भाव विभोर मनात काही कसली चाहूल मनात काहूर का उठती मीच मला शोधते हरवले अंतरी गुज काही भाव कल्लोळ अंतरात मन ओढ कशाची न कळत लोचनात आपोआप दाटे पाणी मोगऱ्याचा घमघमाट अंतरात वेढून जाई हसले लाजून कुणी ते लाजणे हृदयस्थ होई स्पर्श मोहक खुणावतो निःशब्द काही वेळूच्या बनी मुरली मोहक […]

नाते असे जोडा लोकांशी नित्य आठवण मनात, कुणी बोला काही वागा काही आनंद कायम राहो हृदयात.. निरपेक्ष करावी भक्ती स्वामी सोडवतील चिंता, करावे स्मरण मनात सदा गजानन महाराज करतील कृपा.. ठेवावी नितांत भावपूर्ण श्रद्धा अक्कलकोट असेल स्वामींचा वास, घ्यावे दर्शन शेगावी गजानन महाराजांचे राहील माथ्यावरी महाराजांचा कृपाहात.. — स्वाती ठोंबरे.

लुब्ध प्रीतीत भाव लपून आहे सांग दर्पणा चेहेरा मूक का आहे? प्राजक्त फुलांत गंध बहरुन आहे सांग रातराणी हितगून तुझे अबोल का आहे? प्रत्येक प्रश्नास उत्तर कधीच नसते सांग सखे मग तू काय शोधत आहे? नजरेतल्या भावनांचे अर्थ मिटून आहे नात्यांत प्रेम माया का हरवून आज आहे? प्रत्येक अर्थाचे पड अंतरात व्यापून आहे न कळतात जाणिवा […]