कविता-गझल-चारोळी-वात्रटिका
ध्यास पाऊलांना
चिरंजीवी स्मरण तुझे […]
भास मृगजळी
आता फक्त सहन करावे […]
स्पर्श भावनिक
सृष्टीचे हे ऋतुचक्र, अविरत अविश्रांत युगानुयुगे चालले
[…]
शाश्वताच्या दालनात पाऊल !
मी या जगातून एक दिवस ठरवून लुप्त होईन जंगलात एकाकी भटकण्यासाठी तुझे जीवनगाणे गाण्यासाठी त्या गाण्यात माझे तुझ्यावरचे छुपे प्रेम असेल, त्यातील माझे मधुर शब्द सतत प्रवास करतील तुझ्या दिशेने मध्यरात्री तेजस्वी पूर्ण चंद्र त्याचे सौंदर्य उधळीत असेल तेव्हा मूक विस्मय नक्कीच उमटेल तुझ्या चेहेऱ्यावर मग गुरुदेवा तुझ्या उपस्थितीत, माझी कृतज्ञता हळू हळू प्रकट होवो . […]
जीवन सांगता
झाकोळलेले आभाळ, गतस्मृतींचेच कृष्णमेघ […]