चिमुकल पाखरू
आल माझ्या आगनी
जन्म घेऊन माझ्या घरी
वाढवल मी लाडाणी
शाळा शिकवली मी तिला
गुणवान बनवले न्यानाने,
मुलगी असली तरीही
मुलाची कमी कधी
भासत नाही मला
तिचे हसने ,तिचे खेळने
हाच आधार माझ्या जिवनाला
जानार लग्न करुन
मला सोडुन
घोर लागला या गरीब
बापाच्या मनाला
चिमुकल पाखरु
आल माझ्या अंगनी.
— आर. एस्. शिरसाठ
https://www.facebook.com/rajendra.shirsath.10
Leave a Reply