दैवी देणगी

लुळा पांगळा बसूनी एकटा,  गाई सुंदर गाणे  ।

आवाजातील मधूरता,  शिकवी त्याला जगणे  ।।

जगतो देह कशासाठी,  हातपाय असता पांगळे  ।

मरण नसता आपले हाती,  जगणे हे आले  ।।

लुळा असला देह जरी, मन सुदृढ होतेस  ।

जगण्यासाठी सदैव त्याला,  उभारी देत होते  ।।

गीत ऐकता जमे भोवती,  रसिक जन सारे  ।

नभास भिडता सुरताना, शब्द उमटती वाह ! वा रे  ।।

असमान्य ते एकचि मिळता,  उणीवतेची खंत कशी  ।

दुबळ्या देही कला श्रेष्ठ ती,  वीज चमकते रात्री जशी  ।।

डॉ. भगवान नागापूरकर

९००४०७९८५०