दिवाळी आठवणीतली!

नवरात्र संपून दसरा उजाडायचा ,

आणि वेध लागायचे दिवाळीचे.

मधला काळ पंधरा दिवसांचा ,

पटकन संपून जावा वाटायचे.

चिवडा , लाडू , चकली ,शेव

सारेच तेव्हा घरी बनायचे.

विकतच्या घरगुती फराळाचे पेव ,

तेव्हा बाकी होते फुटायचे.

अप्रूप होतं नवीन कपड्यांचं ,

नवीन शर्ट आणि नवीन पॅंटचं .

आम्हाला मनासारखं सगळं मिळायचं ,

तुमच्यासाठी काय घेतलं विचारायचं –

आनंदात नेहमीच राहून जायचं.

फटाक्यांची भावंडात विभागणी व्हायची ,

मिळाले ना सारखे ? नजर असायची.

हवेत मस्त थंडी फुलायची ,

भल्या पहाटे जाग फटाक्यांनी यायची.

गोधडीत गुडुप्प झोपावं वाटायचं ,

कशाला इतक्या लवकर उठायचं ?

अचानक यायचा उटण्याचा सुवास ,

बंबात टाकलेल्या जळणाचा वास.

डोळ्यावरून झोप अलवार उडायची ,

झिरमिळ्या कांदिलाकडे सहज नजर जायची.

सुंदर रांगोळी काढलेली पाटाभोवती ,

पाटासमोर तेल उटण्याची वाटी.

आईचा हात उटण्याचा घमघमाट ,

मोरीत जाऊन उभं राहायचं ,

कडकडीत पाणी अंगावर घ्यायचं .

थंडी पळून कुठच्या कुठे जायची –

नजर नव्या कपड्यांकडे असायची.

गोविंदा गोविंदा !म्हणून कारीट फोडायचं ,

कडूढाण बोट जिभेला लावायचं.

धूम पळायचं फटाके वाजवायला ,

अनार , लवंगी , भुईचक्र लावायला.

भूक वाढलेली असायची पोटात ,

फराळाची चित्र तरळायची डोळ्यात.

पाटावर रांगेत सारी बसायची ,

ओवाळणी अन्नपूर्णेच्या हातून व्हायची.

पोहे ,फराळ हाणायचे मस्त ,

तुडुंब तृप्तीने पोट व्हायचे सुस्त .

सारेच एकत्र देवळात जायचे ,

जिथे पहावं तिथे प्रसन्न वाटायचे.

शेवटचा दिवस भाऊबीज यायची ,

दिवाळी संपल्याची जाणीव व्हायची.

आणि आठवायचा अभ्यास सुट्टीतला ,

दिवाळीच्या आनंदात विस्मृतीत गेलेला.

आता हे काहीच होत नाही ,

पहाटेचं अभ्यंगस्नान दिसतच नाही.

फराळ कंदील सारे विकतचे ,

साच्यातून काढलेले एकाच चवीचे.

व्हॉट्सॲप वर हॅपी दिवाळी म्हणतात ,

मेसेज फॉरवर्ड करत रहातात.

असो ! जीवनाच्या वाटेवर चालायलाच हवं ,

बदलत्या वातावरणाबरोबर बदलायला हवं.

तरी त्या दिवाळीची मित्रानो , आठवण होते अनावर ,

का हो ! काहीच उपाय नाही का यावर ?????

ही दिवाळी आठवते का ? नक्की कळवा !