एक होती शाळा

एक होती शाळा
शाळेत होता फळा
फळ्यासमोर मुले बसत
असेच रोज वर्ग भरत

शाळेचे एक होते मैदान
चाले तिथे रोज घमासान
खेळांचे मग डाव भरत
दिवसा मागून दिवस सरत

बुद्धी आणि व्यायाम यांची होती गट्टी
रविवारी मात्र , त्यांना असे सुट्टी

आता कसली शाळा
आणि कसले  मैदान
कोरोना च्या धाका पाई
मुले झालीत हैराण

हात धु ,  मास्क घाल,  हेच रोज ऐकू येतं
अन मोबाईल हाती घेऊन, युद्ध त्यांचे सुरू होतं.

— भैय्यानंद वसंत बागुल.