एकांत

विझवून दीप सारे ये प्रिये माझ्या कुशीत
वाट तुझी पाहतो मी पाहू नकोस आता अंत ।

झोपली गाय गोठ्यात झोपे वासरु पुढ्यात
समई देवापुढील ही झालीय आता शांत ।

विरह अपुला संपण्याची जवळ आली घडी
किती दिसानी सखे ग आज मिळे एकांत ।

नेसून ये भरजरी शालू माळून केसात गजरा
नसे ठाऊक पुन्हा कधी लाभेल असा एकांत ।

शिसवीचा पलंग सखे आतूर तुज भेटण्याला
आनंद सखे त्याचा न मावतसे या गगनात ।

सजला तो बकुळ फुलांनी स्वागतास सिध्द झाला
होईल स्वप्नपुर्ती त्याची सखे आपुल्या मिलनात ।

ये ग सत्वरी आता नको धरु शंका मनात
होईल मीलन अपुले मिळता नजर नजरेत ।

अधराशी मिळता अधर विसर पडेल या जगाचा
दोन शरीरांचे होईल मीलन दोन हृदये एक होता ।

— सुरेश काळे
मो.9860307752
सातारा.
२८ आक्टोंबर २०१८