फुलझाडाचे स्वातंत्र

उगवले होते जंगलात ते उंच माळावरी

रंग आकषर्क फुलझाडांचे मन प्रसन्न करी //

जरी होता उग्रवास तयाला मधूरता आगळी

खेचित होते सौंदर्याने फुलपांखरे जवळी //

वनराईचा पुष्कराज तो डोलत होता आनंदे

ऐकत होता मान हलवूनी कोकिळेची पदें //

वर्षा विपूल प्रकाश विपूल आणिक तो वारा

स्वच्छंदाचे भाव उमटवित वाढवी स्वैर पसारा//

कुणीतरी आला वाटसरु तो घेउन गेला त्याला

बागेमधल्या कुंडीमध्ये मान तयाचा झाला //

खतपाणी भरपूर असूनी मुंग्या किडे नव्हते

आधूनिकतेची दृष्टी ठेवूनी वाढवित त्यास होते//

डेरेदार डौलदार भरगच्च भासला तो आता

परि स्वातंत्र्याच्या जीवनाला कात्री लागून जाता //

 

— डॉ. भगवान नागापूरकर

९००४०७९८५०