ईश्वरी गुप्तधन

होता एक गरीब बिचारा  ।
किडूक मिडूक ते जगण्या चारा  ।।
कौलारु जुनी पडवी निवारा  ।
जन्म दरिद्री दिसे पसारा  ।।१।।

परिस्थितीनें गेला गंजूनी  ।
आर्थिक विवंचना पाठी लागूनी  ।।
शरीर जर्जर झाले रोगांनी  ।
जगण्याची आशा उरे न मनीं  ।।२।।

अवचित घटना एके दिनीं  ।
धन सापडे जमिनीतूनी  ।।
मोहरांचा तो होता रांजण  ।
गेले सारे दारिद्य निघूनी  ।।३।।

जन्मभर ते त्याने भोगले  ।
घरांत लक्ष्मी, परी सोसले  ।।
अज्ञानातची हे घडले  ।
असून पाण्यांत तरी तहानेले  ।।४।।

शोधा ईश्वरी गुप्त धनाचा सांठा  ।
लपला आहे अंतर्यामीं मोठा  ।।
नसेल तेथे आनंदा तोटा  ।
मिळतील सदैव यश वाटा  ।।५।।

डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com