(१)
जेव्हा लेखणी बोलते
भाव मनीचे सांगते
सत्य प्रकाशी करते
नवे साहित्य योजते
(२)
जेव्हा लेखणी बोलते
शस्त्रा सम ती भासते
गुपित उलगडते
मनीची व्यथा मांडते
(३)
जेव्हा लेखणी बोलते
साहित्य शब्दी डोलते अंतरंगी झेपावते
स्वैर नभी संचरते
(४)
जेव्हा लेखणी बोलते
शब्दबाग फुलवते
स्व-गंधी दरवळते
सारस्वतात धुंदते
(५)
जेव्हा लेखणी बोलते
काव्यसरिता वाहते
हक्कासाठी ती झुंजते
माझ्यातच सामावते
सौ.माणिक शुरजोशी
नाशिक
१३/१/२०
Leave a Reply