कालचक्र

तुझ्या विरहात जगताना
वाटते सर्वस्व हरवुनी गेले
खंत उरिची उदास करिते
तुझ्याशी बोलणे राहुनी गेले…

उमजुनही अव्यक्त राहिलो
मन गुंतुनीही व्याकुळ झाले
तुझ्याच लडिवाळ लोचनात
विरघळणेच राहुनीया गेले…

स्मरणात निर्मळी भावस्पर्श
क्षण तो विसरणे राहुनी गेले
क्षण कधीच नाही थांबले
कालचक्रात ते वाहुनी गेले…

कल्लोळ, सांजभावनांचा
शब्दात सांगणे राहुनी गेले
आळवुनही प्रीतभावनांना
तुझ्याशी बोलणे राहुनी गेले…

— वि.ग.सातपुते (भावकवी)

9766544908

रचना क्र.२५८

१४/१०/२०२२