जीवन गंगा वहाते ,
फुलवित सारी जीवने ।
पडेल प्रवाहीं कुणी,
लागते त्याला वाहणे ।।१।।
काही काळ वाहतो देह,
डुबून जाणे अंतीम,
कसा वाहतो केंव्हा डुबतो,
प्रवाही वेगाचे हे काम ।।२।।
बुडूनी जाती देह प्रवाही,
कर्मे आतील तरंगती ।
वाहत वाहत नदी किनारी,
स्थीर होऊन काठी राहती ।।३।।
देह क्षणाचा जरी,
कर्मे राहती निरंतर ।
कर्तृत्वाच्या कल्पतरूची,
आठवण काढती इतर ।।४।।
त्या कर्माच्या राही आठवणी,
मार्गदर्शक बनती इतरा ।
डुबणाऱ्या देहाकडूनी,
सावध राहूनी कर्म करा ।।५।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
Leave a Reply