केसरी हिंदोळा

दिवस अपुले आले हे आतां
दिवस अपुले आले हे आतां,
केसरी सवें,
झोपाळ्यावरी झुलायचे ।
अन्
झुलतां झुलतां, स्मृतींना सार्‍या स्मरायचे ।।धृ।।

बाल्य बाळांचे सरले पुणे-मुंबई ग्रामीं ।
शोधिल्या सार्‍या, संधी सुवर्ण, तेथेही नामी ।।
वनीनं लाघवी ऽ सकलां जवळ केले ।
साथींत तयांच्या मनीं चांदणं फुले ।।
दिन दु:खाचे ते सरले आतां,
आले क्षण हसत खेळत जगायचे ।।१।।

करुनि आटा नि पिटा सार्‍या जिवाचा ।
मार्ग दाविला कष्टुनि चिर सौख्याचा ।।
“केसरी” मांगल्य या जीवनीं लाभती ।
अमंगल ते, सारे दूर दूर सरतां ।।
हृदयी शल्य न कसले आतां,
घेऊनि, घटिका आला क्षण हर्षाचे ।।२।।

विचारपूस सदा सार्‍यांची करुनि ।
मदतीसाठी दिसा नि राती तत्पर धांवुनि ।।
सकलां “केसरी” अपुल्या घरचे वाटले ।
हृदय-मंदिरीं हिरे, हे कोंदणी ठसले ।।
मार्ग श्रमांचा, तो सरला आता
दिन आलेत हे हलके खिदळायचे ।।३।।

केसरी-चमूंनी गंध गुलाब फुलविले ।
सारे स्वकीय तोषिले मनीं अतुल परिमळे ।।
लाभो “केसरी” बाळां, आयु शतका शतकांचे ।
बोल ठरतिल खरे, या दासगुरुचे ।।
काळ काळा अवघा सरला आतां,
उरले दिन, “केसरी” रंगांत रंगायचे ।।४।।

-गुरुदास / सुरेश नाईक
१४ एप्रिल २०१० ते २ मे २०१०
युरो-यात्रा – E-3

— सुरेश वासुदेव नाईक उर्फ गुरुदास