नुरली नाती जगती

नुरली ,जगती कुठलीच नाती आता
प्रेम जिव्हाळा वात्सल्य संपले आता

सारासाराच आता भासतो दिखावा
सुंदरताही , रमली कृत्रिमतेत आता

खरी सुखदा , खरे सौन्दर्य संभ्रमात
कलियुगी, मृगजळाचीच ओढ आता

माणुस ! माणसाचेच निर्दयी खेळणे
निर्माल्य ! कोवळ्या फुलांचेही आता

कुठल्या रूढी आणि कुठल्या परंपरा
निर्बंधीच साऱ्यांचेच इथे जगणे आता

स्वार्थी ! बेछूट प्रीतभावनांची दुनिया
नको कुणीच मी एकटाच सुखी आता

नुरले नाते आता वेलीचे अन फुलांचे
साऱ्या संवेदना जाहल्या शुष्क आता

— वि.ग.सातपुते.(भावकवी)

9766544908

रचना क्र.१५४. 

१६ – १२ – २०२१.