ते जातील उडूनी पंख फुटता पाहत राहशील, डोळे भरुनी ।
आजवरी जे प्रेम दिले तू शक्ती त्याची उरी बाळगुनी ।।१
माया, वेडी कशी असे बघ वाटते तुजला तुझीच पिले ती ।
हसून, खेळून बागड्तील सदैव तुझ्या पदारा खालती ।।२
जेंव्हा पडले पाउल पहिले आधाराविण तुझ्या अंगणी
नांदी होती दूर जाण्याची तुजपासुनी त्याच क्षणी ।
परी दूर दृष्टी ही नव्हती तुजला मायेचा तो पडदा असता ।
टिपून घेशी अश्रू आज ते परिस्थितीची जाणीव होता ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply