परमार्थ व संसार आहेत एकच

उपास तापास करुनी, शिणवित होतो देहाला,
भजन पूजन करुनी, पूजीत होतो देवाला ।
कथा कीर्तनें ऐकूनी, पुराण मी जाणिले,
माळ जप जपूनी, प्रभू नामस्मरण केले ।
वेचूनी सुमनें सुंदर, वाही प्रभूचे चरणीं,
फुलांचे गुंफूनी हार, अर्पण केले कंठमणीं ।
जाऊनी तीर्थ यात्रेत, दर्शन घेतले तीर्थांचे,
प्रसिद्ध देवालयांत, चरण स्पर्षिले मूर्तीचे ।
मनामध्यें ठेऊन शांती, मूल्यमापन केले जीवनाचे,
कांहीं न मिळाले हातीं, व्यर्थ दवडिले क्षण वेळेचे ।
संसारातील प्रेम व राग, ह्यातच मन गुरफटले,
कर्तव्यातील एक भाग, प्रभू भक्तीसी संबोधले ।
परमार्थ आणि संसार, भिन्न नाहींत दोन,
प्रभूचाच आहे संसार, मनी तूं हे जाण ।
कर्म फळ आशा, बाळगूं नको मनीं,
तेंव्हा न येईल निराशा, कर्म करीता क्षणीं ।।

डॉ. भगवान नागापूरकर
संपर्क – ९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com