अपमान होईल तुझा शारदे, हे घे तू जाणूनी ।
मूर्खावरती बरसत आहेस, जाणेना कुणी ।।
ज्ञान-विज्ञान अभाव दोन्हीचा, असे माझे ठायी ।
भाषा साहित्य यांच्या छटा, दिसून येत नाही ।।
निर्धनासी धन मिळता, जाई हर्षूनी ।
हपापलेला स्वभाव येई, मग तो उफाळूनी ।।
माकडाचे हाती मिळे कोलित, विनाशास कारण ।
गैरउपयोग होई शक्तीचा, नसता सामान्य ज्ञान ।।
शब्द वाकतील तुझ्या कृपेने, भावना उफाळता ।
वेड्यापरी कोठेही पळतील मर्यादा सोडता ।।
जाण आहे एकची मजला, तुझ्या शक्तीची ।
वाल्मिकी, कालीदास, अज्ञानीना ज्ञानी केल्याची ।।
तसेच देऊन ज्ञान थोडेसे, शाहणा कर आधी ।
ठेवणार नाहीत नावे मजला, नंतर कुणी कधी ।।
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com
Leave a Reply