पुनर्जन्म

संघर्षाची बिजें जळतील,  जाणतां तत्व पुनर्जन्माचे  ।
आपसांमधील हेवे-दावे,  मिटून जातील कायमचे  ।।

फिरत असते चक्र भोवती,  स्वार्थीपणाचे भाव आणिते  ।।
त्यांनाच मिळावे सारे काही,  जाणता स्वरक्ताचे नाते  ।

उगम झाला जाती धर्माचा,  स्वार्थीपणाच्या याच कल्पनी  ।।
वाटीत सुटतो प्रेम तयांना,  केवळ सारे आपले समजूनी  ।

कन्या जेव्हां सासरीं जाते,  नाती-गोती नवीन बनती  ।।
वाटत होते परकीय जे,  आज आपले होवून जाती  ।

आपलेपणाच्या भावामध्ये,  दडले असते प्रेम सारे  ।।
शत्रू देखील तुमचे होतील,  समजूनी येता नाते खरे  ।

भाऊ बहीण, मामा, चुलते,  दूरवरची आप्त मंडळी  ।।
बंधन ते पडून प्रेमाचे,  बांधली जाती एकत्र सगळी  ।

कुणास कळले याचक्षणी,  परका कुणीतरी दुरीचा  ।।
नात्यामध्ये नजीक असूनी,  ऋणानूबंध तो पूर्वीचा  ।

ओढला जाईल आत्मीयतेने,  अज्ञानाचा पडदा उठता  ।।
पूर्वजन्मीचे ज्ञान शिकविल,  आपापसातील मानवता  ।

डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
bknagapurkar@gmail.com