मनी घोंगावते मोहोळ स्मृतींचे
जेंव्हापासूनी मज कळु लागले
मनहृदयी! ती सारीच ऋतुचक्रे
आज सारे सारे, आठवू लागले।।
वात्सल्य,प्रीत,मैत्र, सखेसोयरे
पुन्हा, या जीवा खुणावू लागले
क्षण सारे सारे, हृदयी कोरलेले
गुज अंतरी, आजला उकललेले।।
सुख, दुःख, आंनद, जिव्हाळा
भोग सारेच, जे प्राक्तनी लाभले
बंद पापण्यातुनी, सारे तरळलेले
अव्यक्त मनीचे, आज सांडलेले।।
रुजले, फुलले, गंधाळले जीवन
असाध्य, ते सारे दैवयोगे लाभले
खेळलो, बागडलो, मोठे झालो
वाटते, व्हावे ऋणातूनी मोकळे।।
— वि ग सातपुते(भावकवी)
9766544909
रचना क्र ४२.
१० – २ – २०२२
Leave a Reply