सावज

‘सन सेट ‘पाहण्यासाठी साक्षी रिसोर्ट मधून निघाली तेव्हा संध्याकाळचे पाच वाजले होते . रिसॉर्ट पासून समुद्र किनारा फक्त दोन किलोमीटर होता . संध्याकाळच्या थंड वातावरणात बहुतेक पर्यटक पायीच समुद्रा पर्यंत जात . रिसॉर्ट समोरचा छोटासा रस्ता थेट समुद्राला जाऊन भिडत होता . मध्ये खूप झाडी होती पण रात्री सात -आठ पर्यंत माणसांची वर्दळ चालू असे . पाचव्या मजल्यावरून साक्षी ग्राउंड फ्लोअरला अली तेव्हा तिच्या लक्षात आले कि मोबाईल रूम मधेच विसरलाय . ती परत लिफ्ट कडे गेली तर लिफ्ट बंद होती . लाईट गुल झाले होते ! . आता पुन्हा पाच मजले चढायचे आणि उतरायचे तिच्या जीवावर आले .’ तासा दीड तासांचा तर प्रश्न होता . साडे सहाला जरी परत निघालोतरी सात सव्वासात पर्यंत रिसॉर्टला परतु . मग निवांत ग्यालरीत बसून कोल्डकॉफी एन्जॉय करू . इथली कॉफी मात्र भन्नाट असते !’ असा काहीसा विचार करत साक्षी झाडीच्या रस्त्याला लागली .

तिची आणि सदानंदाची ओळख याच समुद्रावर झाली होती . आता त्यांच्या लग्नाला दोन वर्ष झाली होती . तसे ती दोघे नेहमीच येथे येत . सारा परिसर ओळखीचा होता . या वेळेस थोडी गडबड झाली होती . अचानक सदाला ऑफिसचे अर्जेंट काम निघाले . तो सकाळी तिला जॉईन होणार होता इतकेच .

सूर्योदया पेक्षा समुद्रावरला सूर्यास्थ साक्षीला खूप आवडायचा . निळा ,पिवळा ,लाल रंगांचे मिलन , ग्रे कलरच्या समुद्रावर विलोभनीय असते , शिवाय त्यांचे प्रतिबिंब ! माणूस हिप्नोटाईझ होऊन जातो ! ‘सूर्यास्थ पहावा तर समुद्र किनारी आणि सूर्योदय पहावा तर हिमालयाच्या पर्वत राईत !’ असे ती सदाला नेहमी म्हणायची . सुर्यास्थानन्तरहि हा ‘नजरबंदी ‘चा खेळ चालूच रहातो , अर्थात थोडा वेळ . साक्षीचा काही लवकर पाय निघत नसे . आजचा दिवसही त्याला अपवाद नव्हता .

ती परत फिरली तोवर इतर पर्यटकांची वर्दळ बरीच कमी झाली होती . ती झपझप पावले टाकत निघाली . रस्ता सरळच होता . दहा पंधरा मिनिटात रिसॉर्टचे लाइटिंग नजरेच्या टप्पात येणार होते . रूम मध्ये फ्रेश होऊन कॉफी मागवावी , ग्यालरीतल्या एका खुचीवर आरामात बसून समोरच्या खुर्चीवर पाय पसरावेत अन सदूड्याला फोन लावावा . साक्षीचे विचार आणि पाय वेगाने रिसॉर्ट कडे निघाले होते .

अपेक्षित अंतर चालूनहि समोर कोठेच रिसॉर्टचा मागमूस दिसत नव्हता !. आता रस्ता हि निर्मनुष्य झाला होता ! दिवस केव्हाच मावळा होता . एव्हाना हॉटेल यायला हवे होते . ! आपण वाट तर चुकलो नाहीत ? तिच्या मनात पाल चुकचुकली ! छे , कशी चुकेल ? आपण सरळच चालत आहोत ,कोठेही वळण घेतलेले नाही ! अंधार दाटत होता . चांदण्यांचा क्षीण प्रकाश रस्त्या पर्यंत पोहचत नव्हता ! ती नेटाने चालत होती . कुठल्याही क्षणी रिसॉर्टचे लाईट दिसतील हि तिची आशा क्षणा क्षणाला मावळत होती ! काळोखाची भरती वाढतच होती !. अंधाराच्या लाटा त्या किर्रर्र जंगलाच्या ध्यानस्थ झाडांच्या खोडावर आदळून फुटत होत्या ! काळ्या प्रकाशाच्या छायेन सगळच गिळून टाकल होत ! साक्षी पूर्ण हतबल झाली होती . तिला रात्रीच्या वेळेचा अंदाज पण येत नव्हता . मोबाईलची प्रखरतेने आठवण होत होती . ती या समुद्र किनारच्या जंगलात हरवली आहे ,याची तिला आता खात्री पटत चालली होती !
०००

गाडीतून दूर अंतरावर तिची अंधुक आकृती त्याला दिसली . ती एक तरुणी होती ! आणि एकटीच होती ! तो गालातल्या गालात हसला ! सावज !प्रयत्न करायला मुळीच हरकत नाही ! त्याने गाडीचे हेडलाईट ऑन केले . प्रखर प्रकाश झोतात ती दोन्ही हात उंचावून गाडी थांबवण्याची विनंती करत होती !याला म्हणतात नशीब ! त्याने सावकाश गाडी तिच्या जवळ उभी केली . अपेक्षे पेक्षा ती खूपच सुंदर होती ! स्लिम फिट जीन्स आणि टी -शर्ट मध्ये आकर्षक पण दिसत होती ! पण त्याला तिचा सुंदर चेहरा किंवा फरफेक्ट फिगरशी काही देणं घेणं नव्हतं ! फक्त ती एकदा गाडीत बसलीकी त्याचा उद्देश सफल होणार होता !
” एस मॅडम , एनी प्रॉब्लेम ?”त्याने अतिशय सौम्य आणि मृदू आवाजात विचारले . घाई करून चालणार नव्हते . ती भडकेल असे वागून हि चालणार नव्हते !गाडीत बसे पर्यंत नो जोर जबरदस्ती !
” अहो बहुदा मी माझ्या विचाराच्या नादात या जंगलात रस्ता चुकतेय ! प्लिज मला जवळच्या रिसॉर्ट पर्यंत लिफ्ट द्या ! नाही म्हणू नका ! ” साक्षीने कळकळीने विनंती केली . त्याचा होकार ,नकाराची वाट न पहाता ती मागच्या सीटवर घुसली आणि झटक्यात दार लावून घेतले ! तो गालातल्या गालात हसल्याचा तिला भास झाला .

गाडीच्या आतले वातावरण थंडगार होते . बहुदा ए .सी . फुल असावा .
“मॅडम तुम्हाला राग येणार नसेल तर एक विचारू ?”त्याने सावकाश गाडी स्ट्रार्ट करत विचारले .
“हो पण आधी तो तुमचा ए .सी . बंद करा ! मला हुडहुडी भरतीय !”
” ओ ,सॉरी ! ” त्याने ए .सी . बंद केला . शेजारच्या सीट वरील थर्मास मधून गरमागरम कॉफीचा एक मग भरला . आणि साक्षीला दिला . त्याने पुन्हा ड्रायव्हिगवर लक्ष केंद्रित केले .
” ओ , कॉफी ,माय एनी टाइम फेव्हरेट ड्रिंक ! थँक्स ! आणि खरे सांगू मला या क्षणी याची खूप खूप गरज होती . ”
कॉफी पिताना साक्षी त्याला न्याहाळीत होती . तो सहा फुटाच्या आसपास असावा , जिमचे शरीर कपड्यातूनही नजरेला जाणवत होते ! व्यवस्तीत कापलेले केस . ट्रिम केलेली ऐटबाज हलकी दाढी . डल कलरचा तरी भारी सूट ! आणि सगळ्यात अपिलिंग होता तो त्याचा आवाज ! किंचित खर्जातला ,मर्दानी हुकूमत गाजवणारा ! असा आवाज सदाचा पाहिजे होता ! साक्षीला वाटून गेले !
” मॅडम, आर यू ओ .के .?”
“हो मी ठीक आहे . तुम्ही मघाशी काहीतरी विचारणार होताना ?”
“काही नाही ,माझ्या गाडीत बसताना तुम्हाला भीती नाही वाटली ?”
” खरं सांगू , थोडीशी वाटलीच ! पण आता वाटत नाही ! तुम्ही एक सुशिक्षित आणि सदगृहस्थ आहेत ! ”
अन भीती वाटून काय उपयोग होता ! तिच्या कडे दुसरा पारियायच नव्हता ! रिस्क तर घ्यावीच लागणार होती !
“थँक्स , तो तर मी आहेच !अजून एक ,अशा भयानक रात्री तुम्ही एकट्याच या जंगलात काय करत आहेत ?आणि तुमचं नाव काय ?”
” मी साक्षी , त्याच काय झालं मी ‘सन -सेट ——“साक्षीने आपली सगळी हकीकत सांगितली .आणि  विचारले .
“बाय द वे , तुम्ही काय करता ?” .
” मी काहीच करत नाही ! मला काही करायची गरजहि नाही ! मी फक्त संधीची वाट पहात होतो ! आणि तुम्ही ती मला दिलीत ! ”
साक्षीच्या पोटात खड्डा पडला ! शेवटी यांच्यातला पुरुष जागा झाला तर ! समोर काचेतून लोकवस्तीच्या खुणा ,काही लाईटचे खांब दिसत होते .
“मिस्टर गाडी येथेच थांबवा ! “साक्षी कठोर आवाजात म्हणाली .
” एस मॅडम , मी थांबणारच आहे ! आणि येथेच !” त्याने गाडी थांबवली आणि इंजन बंद केले . काय होतय हे कळायच्या आत तो साक्षीच्या दारा पुढे उभा राहिला ! दुसरे दार उघडण्याचा साक्षीने प्रयत्न केला . पण ते उघडले नाही ! खिडकीच्या काचा पण बंदच होत्या ! ती पूर्णपणे गाडीत बंदिस्त झाली होती !
“मॅडम शांत व्हा ! ” कमरेवर दोन्ही हात ठेऊन तो गाडी बाहेरून बोलत होता . सगळी गाडी बंद असूनही ,त्याचा आवाज तिला स्पष्ट ऐकू येत होता !
” मॅडम तुम्हाला वाटतंय तस काहीही नाही .! मी तुमच्या असहायतेचा फायदा घेणार नाही !”
“आणि मी तुला तो घेऊ पण देणार नाही !” साक्षी दृढनिश्चयाने म्हणाली .
“मी तुम्हास स्पर्श हि करणार नाही ! आधी तुम्ही शांत व्हा !आणि मी काय सांगतो ते लक्षपूर्वक ऐका ! फक्त तुम्ही कोणत्या परिस्थितीत आहेत हे तुम्हास सांगितले कि मी ‘मोकळा’ होईन !”
“मोकळा ,म्हणजे ?”
“सांगतो ! आता तुम्ही जश्या या गाडीत आपणहुन बसलात , तसाच मी हि आपणहून या गाडीत बसलो होतो !”
“बसलो होतो ? कधी ?   म्हणजे हि गाडी तुमची नाही ?”हि सगळी काय भानगड आहे हे साक्षीला कळात नव्हते!
” नाही ,हि माझी गाडी नाही ! आणि लिफ्ट घेऊन किती दिवस झाले ?कि किती वर्ष झाली ?मला माहित नाही ! पण मी हि तुमच्या सारखाच अडचणीत होतो आणि स्वखुशीने गाडीत आलो होतो !”
“मग ?”
“मग काही नाही ! असेच कुणी तरी तुमच्या या गाडीत स्वखुशीने बसेल तेव्हा तुमची सुटका होईल ! जशी आता माझी होतीय !”
” अरे बाबा मला कळेल असे सांग !”
” साक्षी मॅडम , या गाडीत तुमचा आत्मा अडकलाय ! ”
“वाट डू यु मिन ?”साक्षी किंचाळली
” होय ! तुम्ही जेथे गाडीत बसलात तेथेच तुमचा रिकामा देह अजूनही पडलेला आहे ! तुमचे देहावसान झाले आहे ! तुम्ही मेलात ! आणि या गाडी रुपी पिंजऱ्यात तुमचा आत्मा अडकलाय ! या गाडीची दार तुमच्यासाठी तेव्हाच उघडतील जेव्हा एखादा आत्मा स्वखुशीने आत येईल ! तो आत येईल आणि तुम्ही मुक्त व्हाल ! माझ्या सारखे ! थँक फॉर लिफ्ट !ऑल दि बेस्ट ! बाय ! ”
पहाता पहाता तो हवेत विरघळून गेला !
००००००
दूर अंतरावर त्याची अंधुक आकृती तिला गाडीच्या काचेतून  दिसत होती .! तो उंच पुरा तरुण होता ! आणि एकटाच होता ! ती गालातल्या गालात हसली ! सावज ! प्रयत्न करायला मुळीच हरकत नव्हती !
तिने गाडीचे हेड लाईट्स ऑन केले ——-