आज हे आकाश मजला, थोटके का भासते ।
झेप घेण्या पंख फूटतां, हाती येईल काय ते ?
उंच हा गिरीराज देखूनी, शिखर चढावे वाटते ।
चार पावले टाकतां क्षणी, चढणे सोपे काय ते ?
अथांग सागर खोल जरी , डूबकी घ्यावी वाटते ।
जलतरण कला अवगत होता, सूर मारणें जमेल कां ते?
काव्य सरिता वाहात आहे, ज्ञान गंगोत्री भासते ।
केवळ कविता चार रचूनी, त्यात डूबनें शक्य कां ते?
डॉ. भगवान नागापूरकर
९००४०७९८५०
Leave a Reply