आधाराचा हात देई पंढरीचा नाथ

ठेचकळे आंधळा मी काळोख्या पथात

आधाराचा हात देई  पंढरीचा नाथ  ।।

 

चुकीचाच धरला रस्ता, असा चालतो मी –

विषयवासनांच्या पंकीं अजुन लोळतो मी

मद-मत्सर-मोह यांचा संग नसे जात  ।।

 

जरी मी न जाऊं शकलो कधी पंढरीला

मंदिरीं न पाहूं शकलो विटेवर हरीला

भाग्यवंत परि मी, विठ्ठल भेटला मनात ।।

 

पाडुरंगनाम येतां एकदाच माझ्या तोंडीं

स्वर्गानंदाच्या स्पर्शें पावन झाली कुडी

झरा अमृताचा अक्षय प्रगटला मुखात  ।।

 

जगत्-भान हरपे माझें, अंतरीं निवालो

पाप सर्व जळलें माझें, पुण्यवंत झालो

जन्मचक्र-भीती विठ्ठल तोडतो क्षणात  ।।

— सुभाष स. नाईक

पंढरीचा राणा