इंद्रघनु

वाणी मधूनी शब्द निघाला,  कदर त्याची करीत होते  । मुखावाटे बाहेर पडे जे,  वचन त्याला समजत होते  ।। दिले वचन पालन करण्या,  सर्वस्व पणाला लावीत होते  । प्राणाची लावून बाजी,  किंमत शब्दांची करीत होते  ।। स्वप्नामध्ये दिले वचन,  हरिश्चंद्र ते पालन करी  । राज्य गमवूनी सारे आपले, स्मशानी बनला डोंबकरी  ।। प्राण आहूती देई दशरथ, वनी […]

वेगाने तो जात असता,  घटना एक घडली  । तुडवले गेले जीव जंतू ,  त्याच्या पाययदळी  ।। ज्ञात नव्हते कांहीं त्याला,  त्याच्या कृत्याचे  । स्वकर्मा मध्ये गुंतले होते,  एक चित्त त्याचे  ।। नजर गेली अवचित त्याची,  एका सरड्यावरती  । दगड मारूनी बळी घेतला,  असूनी अंतरावरी  ।। पापाचा बने भागीदार,  मारूनी सरड्याला  । अकारण  कृत्य जे केले,  पात्र […]

भावमनीचे उमटूनी पडती ज्याचे सहवासे काव्यामधला ईश्वर मजला तोच परि भासे शब्द तयाचे ऐकत असता मन येते भरूनी शब्दांना त्या बांध घालता काव्य पडे उमटूनी अनूभव ज्याचा वदला जातो कंठा मधूनी भोगलेला असे परि तो एके काळी त्यांनी सत्य सारे तेथे असता दिव्यत्वाची जाण म्हणूनच पटते मनास तेंव्हां हेच खरे जीवन वाचित गेलो धर्मामधूनी जे जे […]

वाट कुणाची बघतो आम्हीं,   ठावूक असते ते सर्वांना मृत्यू हा तर अटळ असूनी,  केव्हांही येई अवचित क्षणा….१, आगमनाचा काळ तयाचा,   कल्पनेनें ठरविला जातो अचूक जरी ते शक्य नसले,   विचार त्यावरी करिता येतो…२, जीवन म्हणती त्या काळाला,   जगणे आले मृत्यू येई तो जगण्यापुढे पर्याय नसतां,   सुसह्य करण्या प्रयत्न होतो…३, तन मनाला सुख देवूनी,   जीवन काल वाढविती कांहीं […]

उत्साहाने आला होता,  मुंबई बघण्याकरिता रम्य स्थळांना भेट देणे,  ही योजना मनी आखता मान्य नव्हती त्याची योजना,  नियतीच्या चाकोरीला पाकीट पळवूनी त्याचे,  घाला कुणीतरी घातला, धन जाता हाता मधले,  योजना ती बारगळली अवचित त्या घटनेने,  निराशा तेथे पसरली, जात असता सरळ मार्गी,  दुष्टपणाला बळी गेला समाजाला धडा शिकवण्या,  सूडाने तो पेटून गेला, वाम मार्गी जावून त्याने, […]

जेव्हा दुजाचे नुकसान होते, उत्सुक दिसे कुणी स्वभावाची ही विकृती जाणता,  खंत वाटली मनी बागेमध्ये फिरत असता, फूल तोडतो अकारण सुगंध त्याचा क्षणीक घेवूनी,  देतो ते फेकून हाती देता सुंदर खेळणी,  तोड मोड करिते लहान बालक खेळण्यापेक्षा, तोडण्यात दंग होते लय पावणे प्रतिक शिवाचे,  ईश्वरी असतो गुण ‘नष्ट करणे’ निसर्ग स्वभाव,  हे घ्या तुम्ही जाणून.   […]

माळी असूनी मी, गुंफी फूलांचे हार, अर्पित जातो ते,  प्रभू चरणांवर….१, राम नाम जपत,  कुणी एक येतात घटकाभरासाठी,  विश्रांती ते घेतात….२, रोज देती मजला,  ओंजळभर फूले कोणत्या बागेतली,  कधी न सांगीतले….३, त्यांच्याच सांगण्याने,  हार मी गुंफीतो बघतात कौतुकें कसा मी अर्पितो….४, फूलांची ओंजळ ती नव्हे, शब्दांचा ठेवा, कवितेच्या रचनी,  उपयोगी पडावा….५, शारदेचा आशिर्वाद, त्यांच्यातर्फे मिळतो विषय […]