वर्षा कदम

आज संक्रातीचा गोड सण शुभेच्छांसाठी आला ताईचा फोन सांगे खुशाली अन मोकळे करे मन जिवाभावाच्या गोडव्याचा सण आज संक्रातीचा गोड सण सांगे ती केलीत घरी, किती पंचपक्वान्न सुग्रास ताटभरुन आहे इथे अन्न सोबतीला आहे पुरण नि वरण आज संक्रातीचा गोड सण विचारे आता खुशाली भाच्याला पण सांग म्हणे काय छान जेवलास जेवण केलेस का नवे कपडे, […]

तुला जाणवल कसं माज जगणं, सोसणं वाट पाहून राह्यले कधी सरल ह्ये जिणं घाम गाळू तरी किती किती जुंपू गं कामाला दिस सरूनही जातो थार नाही गं जीवाला तुज्या अंगणी सडा गं जाई जुई चमेलीचा कशी गुंफू केसात गं गुंता घामाच्या बटांचा सण येती आणि जाती बाया जिवाने नटती बघू बघू तुटती गं काया उनात रापती […]

सुखाचा छंद,न लागो जीवाला आहे तो निवारा, अपुला बरा मोहविते कायम, सुखाची जरतार वेदनेचे ठिगळ, मिरवूया जरा सुखावते सारे,फुलणारे रंगपिसारे एकचि रंग सावळा, अपुला बरा दुखावते मन, यातना कठीण गोंजारु तयाला, लाडाने जरा सुख हे क्षणिक, मृगजळ जाण शोधावा निवारा, समाधानी खरा तुझे माझे काही, कमी नि अधिक आहे त्यात सुख, मानावे जरा! — वर्षा कदम.

मुखवटे स्वतःचे चक्क फाडून द्यावे कि कुणाला तरी उधार जरा द्यावे जगाला, नात्याला चांगले ते दिसावे उरात दुःख बाळगून खोटे उगी हसावे चेहरा आर्त वेदनेचा न कुणाला दिसावा कृत्रिम रंगलेला रोज मुलामा चढवावा टांगते झुले ते भूत भविष्याचे सुरक्षित झापडांचा मुकुट मिरवावा नको नकोसे होते न सापडे खरा निवारा जेथे मिळे तेथे वारा स्वार्थाचा वाहणारा!! — […]

माझी लेखणी काही बोलते मनातलं पानांवर उतरवते शब्दांतून जाणिवा देते पण मी मात्र कधी बोलत नाही… माझी चित्र काही बोलतात हवी ती रंग छटा रेखाटतात चित्रातून भावना पोहचवतात पण मी मात्र कधी त्यात रंगत नाही…. माझे फोटो काही सांगतात हळुवार फुलांचे रंग वेचतात नजरेपल्याडचे दृश्य टिपतात पण मी मात्र त्यात कधी दिसत नाही माझी कला काही […]

एक दुखरी नस प्रत्येकाला दिलीय देवाने नको उतू मातू इतका लपेटून अहंकाराने आपल्या पोटापुरते कमव कि स्वाभिमानाने ओरबाडतोस कशाला दुसऱ्याचे सुख दोन्ही हाताने कितीसे लागते जगण्या चूल पेटतेच कष्टाने भाकरी पायी उगा कशाला भरतो घड्यावर घडे पापाने हिशोब नोंदला जातोच यावर विश्वास ठेव मनाने उडवू नको वाचेची धूळ सोडव प्रश्न मौनाने!! — वर्षा कदम.

माजाचे मुखवटे का असे आता गळाले का कुणी त्यांना सत्याचे आरसे दाविले मी म्हणता मी मध्ये आत आत बुडाले दलदलीत अहंकाराच्या जात जात निमाले गडगंज धनाने का कुणा असे राज्य मिळाले कितीकांचे कवड्यांमध्ये काचेचे महाल जळाले करतो मी, करतो मी करीत कर्म हे जमविले कर्माचे भोग भोगण्या मग आता का पळाले तुझ्या सारखे कितीक आले आणिक […]

मोकळं ढाकळं बोलली म्हणून तिला स्वैर समजू नकोस बिनधास्त व्यक्त झाली म्हणून तिला बदफैल ठरवू नकोस स्वतंत्र अस्तित्व बाळगते म्हणून तिला बेजबाबदार मानू नकोस आभूषणे, पेहराव असा म्हणून हिणवून कावळ्यागत टोचू नकोस मनात तिच्या जरा डोकावून बघ कपड्यावरून मापं मोजू नकोस स्त्री असण्याआधी ती माणूस आहे एवढं किमान कधी विसरू नकोस!! — वर्षा कदम.

रणरणत्या ग्रीष्मास सोसता केलीस एक कविता, इथेच जन्म झाला एका कवीचा कोसळत्या धारा झेलून, किळस नाहीं चिखलाचा वेड्या हाच श्रावण ओलेत्या कवितांचा शोधशी सौन्दर्य पानापानांतून, पान गळताना…. दुखावणारा होई हळव्या मृदू मनाचा दिवस रात्रीचे, जगरहाटीचे बंधन झुगारणारा त्या काळावर स्वार होणारा स्त्री पुरुष ही जात नाहीं भेदभाव मानणारा होई ममत्व बाळगणारा भावना नऊ रसांच्या उत्कट दाटता […]

पावसात नेहमीच शोधू नका प्रेमाची हवा कधी वळून माज्या गळक्या छताकडेही पहा टपटप गळतंय आभाळ लावू कुठं कुठं ढिगळं, घर वाहतंय हो माझं जरा पहा यावेळी डांबर, सिमेंट कि ताडपत्री कसं नि काय परवडलं कि घेऊन जाईल समदं ही वादळी हवा भांड्यानी भरलं घर, ओघळ वाहती जागोजागी कशापायी येतो पाऊस सालाची बेगमी होई माती दरसाली असं […]